روابط بین برخی صفات ریخت شناسی با وزن خشک دانه و بوته در ژنوتیپ های کینوا (Chenopodium quinoa Willd.)

کینوا گیاهی است که عموما به خاطر دانه خوراکی آن کشت می شود ولی به عنوان علوفه نیز مورداستفاده قرار می گیرد. به منظور مطالعه ارتباط بین 21 صفت ریخت شناسی در 70 ژنوتیپ کینوا، آزمایشی در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد اجرا شد. نتایج تجزیه واریانس چندگانه نشان از تفاوت معنی دار بین ژنوتیپ های موردمطالعه بود. میانگین مربعات برای صفات وزن تر ساقه، تعداد برگ1 (54 روز بعد از کشت بذر)، وزن خشک برگ، وزن هزاردانه، تعداد برگ2 (زمان برداشت) و ارتفاع بوته2 (زمان برداشت)، و محتوی کلروفیل برگ1 (54 روز بعد از کشت بذر) معنی دار شد. نتایج مقایسه میانگین با آزمون دانکن نشان داد که ژنوتیپ G117 دارای بیش ترین وزن تر ساقه (35/33 گرم)، تعداد برگ1 (16/74 عدد) و وزن خشک برگ (62/5 گرم) بود. بیش ترین وزن هزاردانه در ژنوتیپ G83 با 70/2 گرم برآورد شد. بر اساس نتایج تجزیه علیت، بیش ترین اثر مستقیم را وزن خشک خوشه بر وزن خشک برگ و وزن خشک دانه داشت. نتایج تجزیه علیت با استفاده از داده های خام (با تکرار) و میانگین داده (میانگین تکرارها) متفاوت بود. در هر دو حالت فوق وزن خشک خوشه دارای بیش ترین اثر مستقیم بر وزن خشک دانه و وزن خشک بوته داشت. با توجه به متوسط صفات مرتبط با عملکرد دانه و برگ، ژنوتیپ G117 به عنوان ژنوتیپ برتر معرفی می گردد.