رتبه بندی نوار ساحلی استان گیلان از نظر حساسیت به ریزش های نفتی با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره مکانی

آلودگی نفتی یک مسئله مهم محیط زیستی است که می تواند اکوسیستم های دریایی و ساحلی را تخریب کند. هدف از این پژوهش رتبه بندی نوار ساحلی استان گیلان از نظر حساسیت به ریزش های نفتی بود. داده های مورد نیاز از طریق مطالعات میدانی و برداشت توسط دستگاه GPS، نقشه های توپوگرافی 1/25000 سازمان نقشه برداری کشور، نقشه های مناطق حفاظت شده سازمان حفاظت محیط زیست، تصاویر ماهواره ای، داده های سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان و غیره جمع آوری گردید. بعد از نقشه سازی برای هر معیار، اقدام به استاندارد کردن آنها با روش فازی گردید و با بهره گیری از روش WLC تلفیق شدند. نتایج نشان داد برای درجات کم، متوسط و زیاد حساسیت به ترتیب 14، 36 و 50 درصد از نوار ساحلی درگیر است. درجه حساسیت بالا بیش تر مربوط به بخش شرقی ساحل می باشد که در حاشیه نواحی مصبی رودخانه های جاری قرار گرفته اند. درجه حساسیت کم نیز در حاشیه دریا بر روی سواحل شنی دانه ریز تا متوسط قرار دارند. به منظور صحت سنجی روش WLC پروفیل طولی ساحل بر اساس میزان حساسیت به ریزش های نفتی تهیه شد. موقعیت نقاط اوج پروفیل طولی ساحل از نظر میزان حساسیت به ریزش های نفتی استخراج گردید و با مطالعات میدانی، معیارهای موثر بر حساسیت ساحل در هر نقطه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد خطای روش WLC کم تر از 5 درصد می باشد و به عبارتی با اطمینان 95 درصد می توان به این روش اعتماد نمود.