پیش بینی مولفه های درد مزمن بر اساس سبک دلبستگی ناایمن، ذهنی سازی و الکسی تایمیا در بیماران مبتلا به درد اسکلتی- عضلانی در سال 1399

درد عارضه بسیار سختی است که توجه متخصصان سلامت روان بدان معطوف گشته است. این مطالعه با هدف پیش بینی مولفه های درد مزمن بر اساس سبک دلبستگی ناایمن، ذهنی سازی و الکسی تایمیا در بیماران مبتلا به درد اسکلتی- عضلانی در سال 1399 انجام شد.

پژوهش از نوع توصیفی به روش همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به درد مزمن به ویژه دردهای اسکلتی-عضلانی، دردهای مفصلی، آرتروز در بازه زمانی فروردین تا مرداد 1399 بودند که به دو کلینیک یلدا بیمارستان امام خمینی و کلینیک آسا در شهر تهران مراجعه کردند. نمونه پژوهش شامل 232 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه‎ های درد مزمن، دلبستگی بزرگسال، ذهنی سازی و الکسی تایمیا پاسخ دادند. پس از گردآوری داده ها، تحلیل آن با استفاده از نسخه 22 نرم افزارهایSPSS انجام شد.

در همه موراد به جز دلبستگی ناایمن اضطرابی ارتباط معنی داری در سطح کمتر از 05/0 مشاهده گردید و بیشترین میزان تغییر پذیری توسط متغیرهای پیش بین برای ناتوانی درد مربوط به ذهنی سازی (25/0) و پس از آن الکسی تایمیا(09/0) و سپس ناایمن اجتنابی (04/0) بود. میزان ضریب تعیین برای شدت درد 40 درصد حاصل شده است که بیشترین تغییرپذیری مربوط به ذهنی سازی با 26/0 و سپس الکسی تایمیا با 12/0 و پس از آن ناایمن اجتنابی با 019/0 بود.

سبک دلبستگی ناایمن، الکسی تایمیا و ذهنی سازی در پیش‎بینی مولفه های درد مزمن نقش قابل توجهی دارد که جهت اجرای سیاست گذاری و مداخلات لازم در حوزه درد مزمن توسط متخصصین می تواند امری سازنده و کارآمد تلقی شود.