بررسی اپیدمیولوژی بالینی بیماران فوت شده کووید-19 در مرکز قلب مازندران، سال 1399-1398

بررسی اپیدمیولوژی بالینی بیمارانی که به دلیل کووید-19 فوت شده اند، برای شناسایی عوامل خطر مرگ و میر و برای کنترل همه گیری اهمیت به سزایی دارد. در این مطالعه ویژگی های دموگرافیک و بالینی بیماران فوت شده به دلیل کووید-19 در بیمارستان فاطمه زهرا ساری در دوره زمانی اول اسفند 1398 تا پایان بهمن 1399 بررسی شد.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی گذشته نگر با مرور تمامی 214 پرونده بیمارستانی بیماران فوت شده با تشخیص کووید-19 اجرا شد. ملاک تشخیص نهایی کووید-19 تست مثبت RT-PCR و یافته های تصویربرداری از ریه بود. اطلاعات مربوط به مشخصات دموگرافیک و داده های بالینی، تصویر برداری و آزمایشگاهی گردآوری و ثبت شدند. داده ها با نرم افزار آماری 25SPSS  تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین سنی بیماران فوت شده 14/1±68/37سال بود. فراوان ترین بیماری های زمینه ای در این افراد، به ترتیب پر فشاری خون(47/2 درصد)، بیماری قلبی- عروقی (45/8 درصد) و دیابت (40/7 درصد) بودند. شایع ترین ناهنجاری در تصویربرداری ریه به ترتیب ضایعات محیطی کدورت شیشه مات (ground glass) در 149 نفر (69/6 درصد)، ضایعات ground glass همراه با consolidation 46 نفر (21/4 درصد) و crazy paving در 19 بیمار (9 درصد) بود. تفاوتی از نظر میانگین سنی، جنسیت، بیماری های زمینه ای و نوع درمان های حمایتی بین بیماران فوت شده در زمان موج های اپیدمی اول تا سوم یافت نشد.
بیماری های زمینه ای می بایستی در ارزیابی نیاز به بستری و اقدامات درمانی برای بیماران کووید-19 مورد توجه ویژه قرار گیرند. همچنین اجرای مطالعه ای جامع راجع به بیماران فوتی در زمان های درمان های قبل و بعد از واکسیناسیون با هدف بررسی تاثیرات نهایی ایمن سازی عمومی پیشنهاد می شود.