پشتکار و اضطراب زبان خارجه به عنوان پیش بینی کنندگان شوق ارتباط در بافت یادگیری زبان خارجه: رویکرد مدل-سازی معادلات ساختاری

با توجه به نقش کلیدی آن در افزایش توانش تعاملی زبان آموزان، مفهوم شوق ارتباط توجه پژوهشی زیادی را در حوزه تدریس و یادگیری زبان دوم به خود جلب نموده است. مطالعات بسیاری پیش آیندهای شوق ارتباط را در بافت انگلیسی به عنوان یک زبان خارجه مورد بررسی قرار داده اند. به منظور مساعدت به این حیطه پژوهشی، مطالعه حاضر تاثیرات پشتکار و اضطراب زبان خارجه را به عنوان پیش بینی کنندگان شوق ارتباط در زبان دوم میان زبان آموزان انگلیسی در ایران مورد بررسی قرارداد. برای تحقق این هدف، 163 دانشجوی کارشناسی رشته زبان انگلیسی از چندین دانشگاه در این مطالعه شرکت کردند. دیتای مورد نیاز با توزیع ابزارهایی روا و پایا که این سه متغیر مدنظر (شوق ارتباط، پشتکار، و اضطراب) را اندازه گیری می کنند، صورت گرفت. از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری به منظور آزمودن مدل های ساختاری فرضی برای روابط میان این متغیرها استفاده گردید. نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که متغیر پشتکار 6/10 درصد و متغیر اضطراب زبان خارجه 20 درصد از واریانس در شوق ارتباط شرکت کنندگان به زبان دوم را تبیین می نمایند. علاوه بر این، تاثیر مجزای اضطراب زبان خارجه بر متغیر شوق ارتباط بزرگتر از تاثیر پشتکار بر این متغیر بود. اهمیت این یافته ها برای تدریس و یادگیری زبان در انتهای مقاله مورد بحث قرار می گیرد.