پویش اجتماعی برای زبان آموزی و سرمایه فرهنگی: پژوهشی اکتشافی در راستای مطالعه عادت واره های شکل گرفته توسط دانشجویان رشته های زبان انگلیسی

یادگیری یک زبان (زبان دوم / خارجی) همانند بسیاری از کنش های اجتماعی-فرهنگی، از دیدگاه بوردیو، تاثیر پذیر از رابطه ی میان عادت واره ها، میدان های اجتماعی، و سرمایه فرهنگی است. با نگرشی جامعه شناختی به آموزش و یادگیری زبان انگلیسی، این مقاله به یافته های پژوهشی با هدف شناخت و تحلیل بارزترین ویژگی های عادت واره های دانشجویان موفق رشته های مرتبط با زبان انگلیسی پرداخته است.در قالب یک طرح تحقیق اکتشافی-کیفی، با به کارگیری شیوه مصاحبه روایت محور سرگذشت نامه ای (BNIM) شامل مصاحبه های انفرادی ساختارمند و نیمه ساختارمند، سرمایه فرهنگی و عادت واره های 7 نفر از دانشجویان ایرانی موفق در رشته های آموزش و مترجمی زبان انگلیسی (مقطع کارشناسی) مورد مطالعه قرار گرفتند. شرکت کنندگان هر یک در 3 جلسه مصاحبه شرکت کردند. تحلیل و تفسیر داده های جمع آوری شده بر اساس نظریه "داده بنیاد برساختگرا" انجام شد.یافته های این تحقیق بازتاب دهنده عادت واره های دانشجویان شرکت کننده در این تحقیق تحت تاثیر نوع انباشت و مدیریت سرمایه های فرهنگی آنان در ارتباط با میدان کنش های اجتماعی آنان می باشد. انباشت موثر سرمایه فرهنگی ومدیریت راهبردی آن در پویشی اجتماعی به دنبال شکل های مشخصی از سرمایه فرهنگی (اجتماعی و نهادینه) از ویژگی های بارز عادت واره های شرکت کنندگان بود. دانش حاصل از این تحقیق می تواند به تقویت بینش اجتماعی-فرهنگی ما نسبت به زبان آموزی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان رشته های زبان منجر شود.