ارتباط دقت تریاژ و پیامدهای ناشی از آن در بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان شهید بهشتی قم درسال 1395

هدف از تریاژ، طبقه بندی و رسیدگی به بیماران بر اساس شدت آسیب در پنج سطح از اولویت است. اما ممکن است خطای تریاژ بصورت قراردادن بیماران در طبقه‌ای پایین‌تر (تریاژ سبک) یا بالاتر (تریاژ سنگین) از وضعیت واقعی رخ داده و منجر به انتظار و بدتر شدن وضعیت بیماران شده و یا دسترسی بیماران نیازمند مراقبت فوری را محدود کند. این مطالعه با هدف ارزیابی میزان دقت تریاژ انجام شده برای بیماران در اورژانس بیمارستان شهیدبهشتی قم و بررسی پیامدهای آن انجام شده‌است.

در این مطالعه‌ی مقطعی گذشته‌نگر، از میان پرونده‌های پزشکی بیماران پذیرش‌شده در بخش اورژانس، 456 نمونه به صورت تصادفی ساده انتخاب و اطلاعات موجود در فرم تریاژ و پیامد بیماران جمع‌آوری شد. بررسی دقت تریاژ از طریق مقایسه تریاژهای انجام شده توسط پرستار با تریاژ استاندارد ESI انجام شد و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارspss و در نظر گرفتن سطح معناداری 0.05 بررسی شدند.

از بین456 بیمار 92.8%بیماران ترخیص، 5.7% بستری و 1.5% بیماران فوت کرده‌اند. در بررسی دقت تریاژ 76.1% تریاژ صحیح، 5.7% تریاژ سبک و 18.2% تریاژ سنگین شده‌اند. بین پیامد نهایی بیماران و دقت تریاژ ارتباط معناداری وجود نداشت. بیشترین علت مراجعه بیماران به اورژانس، تروما بوده (48%) و بیشترین میزان خطای تریاژ نیز در مراجعین بعلت تروما رخ داده است. ارتباط معناداری بین علت مراجعه و دقت تریاژ وجود داشت (0.002=p).

بیشترین خطای تریاژ در بیشترین علت مراجعه بیماران (تروما) رخ داده است. میزان خطای تریاژ اورژانسم 23.9 درصد و بیشتر بصورت تریاژ سنگین بوده است (%18.2) اگرچه این خطای تریاژ پیامد خطرناکی برای بیماران نداشته و بیشتر این بیماران ترخیص شده اند، با این حال برای کاهش خطا، ارتقای دانش و مهارت پرستاران تریاژ توصیه میشود.