مروری بر رفتار رای دهی شهروند ایرانی در انتخابات (با تمرکز بر سال های 1398- 1388)

وقوع انقلاب اسلامی و تحقق مردم سالاری دینی، بستر مشارکت سیاسی و به ویژه مشارکت انتخاباتی را فراهم ساخت. ازاین رو، در یک دهه اخیر، گونه های مختلف رای دهی در جامعه ایرانی مشاهده شده است. این مقاله در پی پاسخ به این سوال اصلی است که؛ رفتار رای دهی شهروندان ایرانی در انتخابات سال های 1398- 1388 چگونه بوده است؟ در این راستا، برای انجام مقاله از روش تحلیل اسنادی و برای گردآوری داده ها از ابزار فیش برداری در منابع مختلف بهره گرفته شده است. از ابتدای انقلاب اسلامی، بخشی از شهروندان به شکل حمایتی و بر اساس تکلیف شرعی در انتخابات شرکت کرده و کماکان این شیوه رای دهی در بخشی از جامعه پابرجا است. در ادامه، با تشدید روند توسعه اقتصادی، تغییر سبک زندگی و افزایش فشارهای معیشتی به جامعه، رای دهی منفعت گرا رشد یافت و از سویی دیگر، با ظهور برخی ناکارآمدی ها و ضعف ها، تراکم نارضایتی رای دهی های اعتراضی برجسته تر شده است. همچنین با فراگیری شبکه های اجتماعی، رای دهی هیجانی نیز روندی فزاینده را تجربه می کند. در سطح خرد و محلی نیز، رای دهی طایفه ای و قومی - مذهبی قابل مشاهده است.