اثربخشی روان تحلیل گری فردی بر شدت علائم گوارشی و کمال گرایی در افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS)
هدف پژوهش حاضر، اثربخشی روان تحلیل گری فردی بر شدت علایم گوارشی و کمال گرایی در افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) بود. پژوهش حاضر از نوع طرح های کاربردی و آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران در سال 1398 بودند که از بین آن ها، تعداد 68 نفر براساس ملاک های ورود و خروج به صورت در دسترس انتخاب شدند. سپس از میان تعداد مذکور، 20 نفر با استفاده از روش تصادفی (قرعه کشی) در دو گروه روان تحلیل گری فردی (10=n) و گروه کنترل (10=n) گماشته شد. داده ها با استفاده از مقیاس چند بعدی کمال گرایی و شاخص شدت علایم سندرم روده تحریک پذیر به دست آمد. در راستای تحلیل استنباطی از روش واریانس با اندازه های مکرر و نرم افزار SPSS.22 استفاده شد. نتایج نشان داد روان تحلیل گری فردی به طور معناداری منجر به کاهش کمال گرایی (001/0>P) و شدت علایم سندرم روده تحریک پذیر (001/0>P) گردید. می توان نتیجه گرفت گروه روان تحلیل گری فردی بر کمال گرایی و شدت علایم سندرم روده تحریک پذیر موثر بود و می توان از روان تحلیل گری فردی در جهت کاهش مشکلات بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر استفاده کرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.