بررسی روند اپیدمیولوژیک لیشمانیوز جلدی در افراد مراجعه کننده به مرکز بهداشت شهرستان گراش (جنوب استان فارس) طی سالهای 98-1386

لیشمانیوز جلدی یکی از بیماری های انگلی مشترک بین انسان و حیوان است که عامل آن تک یاخته ای از جنس لیشمانیا است. این بیماری در بسیاری از نقاط دنیا به ویژه ایران شیوع دارد. هدف این مطالعه بررسی روند لیشمانیای جلدی در شهرستان گراش طی سال های 1386 تا 1398 است.

این پژوهش یک مطالعه ثانویه است که اطلاعات ثبت شده بیماران شامل سن، جنس، محل ضایعه، تعداد ضایعات، مخزن و نوع بیماری، نوع ساختمان و محل سکونت جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 تجزیه وتحلیل شد.

یافته ها:

 از تعداد 562 نفر بیمار بررسی شده، 276 نفر مرد و 286 نفر زن بودند. لیشمانیای جلدی در 48/6درصد از کل مبتلایان از طریق بالینی و در 51/4 درصد به روش آزمایشگاهی تشخیص داده شده بود. بیشترین و کمترین میزان ابتلا به ترتیب در گروه سنی زیر 10 سال و بالای 61 سال بود. بیشترین فراوانی تعداد ضایعات در مبتلایان لیشمانیوز نوع شهری و بیشترین نواحی درگیر شامل دست و صورت (30/56 درصد) بود. 66 درصد از بیماران به نوع شهری و 34 درصد به نوع روستایی مبتلا شده بودند. 61/21 درصد از بیماران در منازل نوساز و بقیه در ساختمان های قدیمی، 33 درصد ساکن شهر و 67 درصد در روستاهای شهرستان ساکن بودند.

نتیجه گیری:

 با توجه به شیوع زیاد لیشمانیای جلدی در شهرستان گراش و افزایش آن در سال 1396، به برنامه ریزی منسجم و اقدامات بهداشتی موثر توسط مسیولان واحدهای مختلف و مشارکت عمومی برای جلوگیری از انتشار بیماری نیاز است.