کارآیی آموزش مبتنی بر طرحواره درمانی بر عملکرد خانواده در زنان متاهل مراجعه کننده به مرکز مشاور خانواده (کارایی آموزش مبتنی بر طرح واره درمانی بر عملکرد خانواده در زنان متاهل)

عملکرد خانواده از مهمترین شاخص ها برای تضمین کیفیت زندگی و سلامت روان اعضای خانواده می باشد و توانایی مقابله خانواده را با استرس ها و تعارضات نشان می دهد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآیی آموزش مبتنی بر طرحواره درمانی در زنان متاهل بر عملکرد خانواده انجام شد.

پژوهش حاضر، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری مراجعین زن متاهل مرکز مشاوره منطقه 5 تهران بودند. حجم نمونه با نرم افزار G*power 30 نفر محاسبه شد. داوطلبین به شیوه در دسترس، با در نظر گرفتن معیارهای ورود و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. عملکرد خانواده دو گروه با ابزار سنحش خانواده مک مستر (1960)، سنجیده شد. گروه آزمایش 13 جلسه آموزش مبتنی بر طرحواره، دریافت کردند. شرکت کنندگان پس از آموزش و یک ماه بعد مجددا پرسشنامه را تکمیل نمودند. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار 24-spss ، تحلیل کوواریانس چند متغیری و سطح معناداری برابر با 0/05 استفاده شد.

نتایج کوواریانس چند متغیری نشان داد که عملکرد خانواده در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه پس از جلسات آموزشی تفاوت معناداری داشت (0/05>p).

نتایج این مطالعه نشان دهنده بهبود قابل توجه آزمودنی ها در عملکرد کلی خانواده در مقایسه با ابتدای مطالعه بود. بر این اساس آموزش مبتنی بر طرحواره درمانی بر بهبود عملکرد خانواده تاثیر دارد.