نقش آبیاری تکمیلی و کاربرد زئولیت بر رشد و عملکرد عدس (Lens culinaris Medik) در شرایط دیم

به منظور بررسی تاثیر زیولیت بر شاخص های رشد، عملکرد و اجزای عملکرد دانه و پروتیین گیاه عدس در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی آزمایشی در سال زراعی 99-1398 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد انجام شد. آزمایش به صورت کرت خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل سه سطح آبیاری (دیم، یک مرحله آبیاری تکمیلی و دو مرحله آبیاری تکمیلی) و عامل فرعی شامل کاربرد سه سطح زیولیت (صفر، 10 و 20 تن در هکتار) بود. نتایج نشان داد که انجام آبیاری تکمیلی باعث افزایش عملکرد در گیاه عدس شد. کاربرد زیولیت سبب تعدیل اثر تنش کم آبی شد. مطابق نتایج به دست آمده، زیولیت موجب بهبود عملکرد دانه شد، این بهبود هم در شرایط آبیاری تکمیلی و هم در شرایط دیم اتفاق افتاد. اما برهم کنش آبیاری تکمیلی و زیولیت بر عملکرد و اجزای عملکرد از نظر آماری معنی دار نبود. همچنین آبیاری تکمیلی و زیولیت بر شاخص های رشد اثر معنی داری داشتند و سبب بهبود شاخص های رشد در طول فصل زراعی شدند. بیشترین عملکرد دانه در سطح دو بار آبیاری تکمیلی (1741/2 کیلوگرم بر هکتار) حاصل شد. کاربرد 20 تن در هکتار زیولیت باعث افزایش 50 درصد عملکرد دانه نسبت به تیمار شاهد شد. بنابراین بر اساس یافته های مطالعه حاضر احتمالا در شرایط محدودیت آبی کاربرد 20 تن زیولیت در هکتار بتواند در زراعت عدس در شرایط شهرکرد مزیت نسبی داشته باشد.