تغییر دیدگاه و تفکر انتقادی در داستانهای مکتوب دانشجویان ایرانی به زبان انگلیسی: گامی به سوی آموزش انتقادی زبان انگلیسی برای اهداف دانشگاهی

این پژوهش به بررسی تغییر دیدگاه در روایت و نگارش انتقادی دانشجویان ایرانی دوره‏های انگلیسی برای اهداف دانشگاهی به‏زبان انگلیسی، به‏ عنوان زبان خارجی پرداخته ‏است. 60 نفر (30 زن و 30 مرد) از دانشجویان کارشناسی رشته روان شناسی دردسترس را انتخاب و به ‏‏طور تصادفی به ‏دو گروه آزمایشی «داستان اول‏ شخص» و «خلاصه داستان سوم ‏شخص» تقسیم کردیم. ابتدا، تفکر انتقادی مشارکت ‏کنندگان را با آزمون واتسون و گلیزر فرم الف (1980) ارزیابی کردیم. مقایسه نمرات پیش ‏آزمون ازطریق آزمون t مستقل نشان داد که بین تفکر انتقادی دو گروه، تفاوت معناداری نبود. سپس، داستان کوتاه «پروانه ها» (Grace, 1987) را به مشارکت ‏کنندگان دادیم. گروه داستان اول شخص با تغییر دیدگاه داستان، آن را از زاویه دید اول‏ شخص نوشتند، ولی مشارکت‏ کنندگان گروه خلاصه داستان سوم ‏شخص، همان داستان را از دیدگاه سوم‏شخص نگاشتند. از طبقه ‏بندی انواع نوشتار انتقادی هاتن و اسمیت (1995) برای تحلیل محتوایی 60 روایت به ‏دست ‏آمده از گروه ‏ها استفاده کردیم. براساس نتایج آزمونu  Mann-Whitney، تفاوت معناداری بین طول و تعداد جمله ‏واره ‏های نوشتار توصیفی و تامل دوگفتاره در داستانهای اول‏شخص نسبت به تعداد نظایرشان در داستان‏های سوم‏شخص وجود داشت، اما تفاوت معناداری بین تعداد جمله ‏واره ‏های تامل توصیفی و تامل انتقادی نبود. منطق گفت و گویی داستان‏ها به‏ترتیب از بیشترین به کم ترین عبارت بود از نوشتار توصیفی، تامل توصیفی، تامل دوگفتاره و تامل انتقادی. بررسی کیفی داستان‏ها، چندصدایی آن‏ها را نشان داد. درنتیجه، روش تحلیل محتوایی داده ‏ها ثابت کرد که تغییر دیدگاه بر ابراز دیدگاه‏های مشارکت‏ کنندگان، تامل در توصیف و دوگفتارگی نوشته‏ هایشان افزود که درراستای هدف این پژوهش یعنی تقویت نگارش انتقادی در دوره ‏های زبان انگلیسی برای اهداف دانشگاهی است.