تهیه و مطالعه پلی اتیلن تخریب پذیر بر پایه نشاسته

پلاستیک های سنتزی بطور گسترده در زندگی روزمره مصرف می شوند. از جمله این پلیمرها می توان به پلی استیرن، پلی پروپیلن و پلی اتیلن اشاره کرد که به دلیل سهولت روش تولید و کاربرد، ارزانی، زیبایی شکل ظاهری و همچنین بی خطر بودن در تماس با مواد غذایی در صنعت بسته بندی از آنها استفاده می شود. این وضعیت موجب افزایش آلودگی محیط زیست می شود. بنابراین، تلاشهای زیادی برای حل مشکل ضایعات پلاستیکی با افزودن مواد زیست تخریب پذیر به آنها انجام شده است. از آنجا که پلی اتیلن یکی از پر مصرف ترین مواد بسته بندی است، پژوهشهای گسترده ای برای تخریب پذیر کردن آن انجام گرفته است که یکی از این موارد، استفاده از نشاسته به عنوان پر کننده طبیعی در پلی اتیلن است. در این پژوهش، از نشاسته ذرت برای تخریب پذیر کردن پلی اتیلن سبک استفاده شده است. بدین منظور درصدهای مختلف نشاسته به پلی اتیلن افزوده و با آزمایشهای گرمایی، مکانیکی، مطالعات میکروسکوپی، تابش فرابنفش و طیف سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه اثر مقدار نشاسته بر خواص آمیزه های پلی اتیلن و تخریب پذیری آنها بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش مقدار نشاسته در نمونه ها، استحکام کششی و ازدیاد طول تا پارگی کاهش و مدول افزایش می یابد. قرار دادن نمونه ها در معرض تابش فرابنفش سبب کاهش تنش و کرنش شکست و ازدیاد طول تا پارگی می شود. هر چه مدت زمان تابش پرتو فرابنفش و نیز مقدار نشاسته بیشتر باشد کاهش بیشتری در خواص یاد شده مشاهده می شود. نتایج طیف سنجی زیر قرمز نیز موید تخریب نمونه هاست.