نقش تربیت در پیشگیری از آسیب های اجتماعی (با تاکید بر اهداف، اصول، روش ها و شیوه های تربیت اسلامی)

این مقاله می‌کوشد تا نقش تربیت در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی را به تصویر بکشد و راهکارهای تربیتی مناسب در این رابطه ارایه دهد. در این زمینه، تحقیق به‌دنبال پاسخ به سوالاتی از این جمله است: نقش کلی تربیت در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی چیست؟ اهداف تربیتی پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی کدامند؟ اصول، روش‌های، شیوه‌های تربیتی پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی کدامند؟ این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش پژوهش، تحقیق کیفی از نوع تحلیل محتوای استقرایی (تحلیل محتوای متعارف) است که بر اساس آن به تبیین مطالب مرتبط با مواجهه تربیتی با آسیب‌های اجتماعی بر تاکید بر مبانی دینی پرداخته می‌شود. از جمله یافته‌های مهم تحقیق اینکه، از منظر تربیتی پیشگیری بهترین راه مقابله با آسیب‌های اجتماعی است. اقدامات پیشگیرانه ‌به‌عنوان مهم‌ترین راهکار برای مبارزه با آسیب‌های اجتماعی، در نظام آموزشی شامل دو بخش است: نخست از رویکرد فعالیت پیشگیرانه عبارت است از: تمرکز بر آگاه‌سازی متربی و در مرحله دوم تقویت مهارت‌های اجتماعی. 10 هدف تربیتی، 15 اصل تربیتی و 12 شیوه تربیتی مواجهه با آسیب‌های اجتماعی شناخته و ارایه گردید. در ادامه پیشنهادهای تربیتی در مواجهه با آسیب‌های اجتماعی در مراکز آموزشی ارایه گردید. آنچه که مسلم است این است که جوامعی که به نظام تعلیم و تربیت ‌به‌عنوان عامل بازدارندگی و کاهش آسیب‌های اجتماعی توجه دارند، موفقیت مطلوب‌تری را کسب نموده‌اند. اولویت‌هایی را که در این مسیر باید به آن توجه کرد عبارتند از: تمرکز ویژه بر برنامه‌های پیشگیری اولیه در مدارس همراه با طراحی و استقرار نظام آموزش درسی و کمک درسی پیشگیری با تاکید بر اجرای آن مبتنی بر الگوی آمایش سرزمین.