مروری بر روش تدریس وارونه

نظام آموزشی در هر کشوری نقشی حیاتی در جهت تعالی کل جامعه بر عهده دارد. توجه شایسته به آموزش به ویژه بهره گیری از روش های تدریس اثربخش می تواند گامی اساسی در جهت تحقق اهداف متعالی آموزشی باشد. بنابراین هدف پژوهش حاضر مروری بر روش تدریس وارونه است.

پژوهش حاضر مروری بوده و اطلاعات مربوط به آن از طریق جستجوی مقالات فارسی و انگلیسی، بر اساس هدف اصلی مطالعه در پایگاه های معتبر علمی Magiran، SID، Web of Sciences، Google Scholar و نیز مطالعات کتابخانه ای در بازه زمانی2000-2021 مورد جستجو قرار گرفتند.

به کارگیری روش تدریس موثر موجب افزایش اثربخشی آموزشی شده و تحقق اهداف را تسهیل می کند. روش تدریس وارونه در سال های اخیر و با توجه به پیشرفت فناوری و عدم جوابگویی روش های سنتی مورد توجه قرار گرفته است. در این روش تدریس، چهار مرحله اصلی وجود دارد: 1. تهیه محتوای درسی در قالب های مختلف، 2. مطالعه دانشجو قبل از کلاس، 3. ارزیابی و آمادگی (با و بدون حضور مدرس) و 4. فعالیت گروهی، تعامل و بازخورد

با توجه به اینکه روش تدریس وارونه با رفع محدودیت های روش های تدریس سنتی از جمله سخنرانی موجب استفاده حداکثری از زمان کلاسی شده و امکان یادگیری با توجه به توانایی ها و توانمندی های برای یادگیرندگان مهیا می کند، توصیه می گردد مسیولان و مدرسان از این شیوه تدریس در کار خود استفاده نمایند.