روش حل دوراهه های اخلاقی بر اساس حکمت 289 نهج البلاغه
یکی از مسایل مهم در حوزه اخلاق کاربردی حل دوراهه های اخلاقی است که بر پایه روش هایی صورت می گیرد. روش های اصل گرایی، قرینه گرایی و موازنه متفکرانه، از مهم ترین روش های رایج در حل چالش ها و دوراهه های اخلاقی است. هر یک از این روش ها با نقایصی همراه است. در حکمت 289 نهج البلاغه امام علی (ع) برای حل دوراهه های اخلاقی روشی را پیشنهاد می دهند که بر اساس فرایندی چندمرحله ای و مبتنی بر همه ابعاد وجودی فاعل اخلاقی _ شامل بعد معرفتی، عاطفی و رفتاری _ شخص بتواند ضمن آگاهی معرفتی و قلبی نسبت به دوراهه اخلاقی، تصمیم مقتضی را اتخاذ کند. این روش که با ارجاع دو یا چند گزینه اخلاقی به نفس فاعل اخلاقی آغاز می شود با قضاوت درونی شخص ادامه می یابد و فاعل اخلاقی با عرضه دوراهه به درون، آنچه را که به هوای نفس نزدیک تر است می یابد و با آن مخالفت می کند. ابعاد مختلف این روش اخلاقی، مولفه ها و مراحل آن، مسئله ای است که مقاله حاضر به روش توصیفی _ تحلیلی عهده دار تبیین آن است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.