حکم سرایت جنایت عفو شده

مجازات قصاص ازجمله حقو ق انسانی است که از سوی صحاب حق (مجنی علیه) اسقاط شدنی است. پرسشاساسی این که عفو جنایت اولیه از سوی مجنی علیه چه تاثیری بر مسیولیت کیفری جانی در قبال سرایت بعدی جنایتبه نفس یا عضو دیگر دارد؟ در دیدگاه منتسب به مشهور فقها، در فرض سرایت به عضو، جانی محکوم به دیه آن و درفرض سرایت به نفس، محکوم به قصاص نفس است و در هر دو فرض باید دیه جنایت عفوشده به جانی مسترد شود.تنها تفاوت دیدگاه دوم با قول نخست عدم لزوم رد دیه جنایت عفوشده در فرض سرایت به نفس است. دیدگاه سوم، عفواز جنایت را به منزله عفو از سرایت نیز دانسته و جانی را درقبال سرایت بعدی مسیول نمی داند. بر اساس دیدگاه برگزیده،اگر سرایت مقصود جانی باشد یا وسیله ارتکاب جرم نوعا سبب سرایت باشد، جانی در قبال سرایت محکوم به قصاصاست، وگرنه در صورت سرایت به نفس، رد دیه جنایت عفوشده نیز واجب نیست. نوشتار حاضر ضمن تحلیل مبانیفقهی مسیله، نقد مدلل و ابتکاری اقوال و پاسخ به اشکالات مطر ح شده، اصلاح مواد قانونی مربوط را بر اساس دیدگاهاخیر همراه با ملاحظات مطرح شده درباره آن پیشنهاد می کند.