مطالعه تجربی تشکیل هسته خوداشتعالی تصادفی در جت

شکل گیری هسته خوداشتعالی ناشی از جت گاز دما بالا با استفاده از روش تجربی انجام شده است. ترکیبات جت، محصولات احتراق غنی از سوخت هستند که ناشی از احتراق گاز طبیعی و هوا با نسبت هم ارزی غنی از سوخت در یک محفظه احتراق است. اختلاط جت دما بالا با ترکیبات قابل اشتعال با هوای محیط در شرایط محلی مناسبی می تواند منجربه خوداشتعالی شود. جت گاز داغ از یک طریق یک لوله با قطر 13 و 20 میلی متر به هوا تخلیه می شود. عدد رینولدز جت، نسبت هم ارزی محفظه احتراق و دمای جت متغیرهای اصلی در این مطالعه اند. با استفاده از فیلم برداری سرعت بالا پدیده تشکیل هسته خوداشتعالی آشکارسازی شده است. مشاهدات نشان می دهند که رفتار تشکیل شعله یا هسته خوداشتعالی و همچنین خاموشی و عدم وقوع اشتعال را می توان به پنج دسته طبقه بندی کرد: 1-بدون احتراق 2- شعله نفوذی چسبیده به نازل 3- شعله نفوذی برخاسته 4- شعله نفوذی ناپایدار 5- تشکیل هسته خوداشتعالی تصادفی . موضوع اصلی این آزمایش بررسی دسته پنجم است. عمر هسته خوداشتعالی، محل وقوع، و فرکانس شکل گیری با کمک تصویربرداری سرعت بالا و پردازش تصویر توسط کد توسعه یافته در آزمایشگاه احتراق دانشگاه امیرکبیر پس پردازش شده است.