نگرش تمدن ساز انقلاب اسلامی و بایسته های نرم افزارانه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال چین

ابتنای انقلاب اسلامی ایران بر نگرشی تمدن سازانه تجویزهای معناداری را برای سیاست خارجی ج.ا.ایران ترسیم نموده است. در صورت توجه سیاستگذاران به این موضوع سیاست خارجی ایران در قبال کشورهای مختلف جهان به ویژه قدرت های شرق و غرب از چارچوبی مشخص برخوردار می شود. در این چارچوب نوع مناسبات جمهوری اسلامی با قدرت های جهان نیز متفاوت خواهد بود. بر این مبنا نگاه به قدرت نوظهوری چون چین در قیاس با کشورهایی چون آمریکا یکسان نیست. اگرچه این تفاوت نگاه تغییری در اصول و اهداف سیاست خارجی ج.ا.ایران ایجاد نمی کند، اما منطقا بهره مندی از ظرفیت های فراوان قدرت نوظهوری چون چین که برخلاف ایالات متحده سابقه سلطه گری خاصی در ایران ندارد، اولویت پیدا می کند. موضوع مهمی که با توجه به عملیاتی شدن برنامه 25 ساله همکاری های مشترک ایران و چین حایز اهمیت است. مسئله اساسی در این رابطه آن است که با توجه به غلبه نگرش های فرهنگی در اندیشه سیاسی بنیانگذار جمهوری اسلامی در تحقق اهداف تمدنی انقلاب اسلامی، سیاست خارجی ج.ا.ایران در قبال چین از چه اولویتهای نرم افزارانه ای باید برخوردار باشد؟ پر واضح است که غفلت از این امر می تواند تهدیدآفرین باشد. این پژوهش با چنین دغدغه ای تلاش خواهد کرد تا ضمن بازخوانی و تبیین چارچوب های تمدن سازانه مدنظر بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران، بایسته های نرم افزارانه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با چین را تبیین نماید. برای تحقق این هدف تلاش شده تا با بهره مندی از مولفه های قدرت نرم علاوه بر تبیین ظرفیت های فرهنگی-تمدنی ایران اسلامی در کشور چین به تجویز اولویتهای سیاست خارجی تمدن گرایانه جمهوری اسلامی ایران اشاره شود. در این پژوهش گردآوری داده ها به شیوه کتابخانه ای صورت پذیرفته است. این پژوهش از منظر هدف کاربردی و از منظر ماهیت توصیفی -تحلیلی است.