بررسی آزمایشگاهی هیدرودینامیک جریان در آبراهه های مرکب پیچان با دیواره سیلاب دشت هم راستا

پیش بینی رفتار جریان در قوس رودخانه های مرکب پیچانی در برنامه های حفاظت سواحل (الگوی انتقال و ته نشست رسوبات)، انتشار آلودگی و کنترل سیلاب کاربردی و دارای اهمیت زیادی می باشد. ازاین رو؛ هیدرودینامیک جریان در آبراهه مرکب - پیچان با ضریب خمیدگی ثابت 3/1، و هم راستایی دیواره سیلاب دشت با کانال اصلی در دو عمق نسبی 3/0 و 55/0 با استفاده از مدل آزمایشگاهی بررسی شد. به دلیل ساختار سه بعدی جریان در قوس آبراهه، تجزیه وتحلیل داده ها در هفت مقطع عرضی با زوایای صفر، 30 و 60 درجه نسبت به ریوس قوس با استفاده از سرعت سنج ADV در صفحه های مشبک با ابعاد cm2 3×3 و عمود بر جریان انجام گرفت. نتایج نشان داد؛ گرادیان هر سه مولفه سرعت در عمق نسبی 3/0 بیش تر از 55/0 است که نشان از قدرت بیشتر گرداب ها و شدت آشفتگی در عمق نسبی کمتر دارد. نسبت سرعت متوسط در ساحل خارجی سیلاب دشت به سرعت متوسط کل مقطع، مشابه ساحل داخلی، تابع عمق نسبی جریان بوده و به ترتیب کمتر و بیشتر از یک است. به همین علت، جریان در سیلاب دشت خارجی بر خلاف سیلاب دشت داخلی اثر کاهنده بر سرعت جریان در آبراهه اصلی دارد. همچنین نسبت سرعت متوسط جریان در آبراهه اصلی به سرعت متوسط کل به ازای افزایش عمق نسبی تقریبی از 3/0 به 55/0 کاهش یافته و به یک نزدیک می گردد. تنش رینولدز  در نزدیک بستر آبراهه اصلی، دارای مقادیر بیشینه و مثبت بوده و با فاصله گرفتن از بستر، با روندی کاهشی، به مقدار منفی رسیده و کمینه خود را در نزدیکی سطح جریان نشان می دهد. همچنین در لبه دشت های سیلابی نیز مقدار این پارامتر موضعی افزایش می یابد.