الگوی استراتژیک دوسوتوانی مزیت رقابتی و مشروعیت اجتماعی

هدف اغلب تیوری های مدیریت استراتژیک تا پیش از ظهور نظریه نهادی، کمک به سازمانها برای خلق استراتژیهای متمایز، ارتقای جایگاه رقابتی و بهبود سودآوری شرکتها بود. ظهور نظریه نهادی موجب شد پژوهشگران علاوه بر توجه به اهداف فوق، به تاثیر نهادها بر رفتارهای استراتژیک سازمانها پی برده، چالشهای کسب همزمان بهره وری اقتصادی و مشروعیت اجتماعی را درک کرده و درصدد شناخت چگونگی همراستایی اهداف رقابتی و انتظارات اجتماعی در محیط بیرونی بر آیند. این مساله بویژه در کشورهای درحال توسعه که ساختارهای نهادی نابالغ و نوظهور دارند از اهمیت بیشتری برخوردار است. از این رو، مساله اصلی پژوهش حاضر نیز درک چگونگی این همراستایی از طریق تدوین یک الگوی استراتژیک دوسوتوانی است. روش پژوهش حاضر کیفی، از نظر هدف اکتشافی و پارادایم غالب آن تفسیری است. برای فهم بهتر مساله استراتژی این پژوهش استفاده از مطالعه موردی چندگانه است. داده های موردنیاز از طریق واکاوی اسناد و نیز برگزاری مصاحبه های نیمه ساخت یافته با مدیران عامل جمع آوری شده و سپس از طریق تحلیل محتوا و با کدگذاری و شناسایی ارتباط میان کدها، مقوله های کلیدی تبیین شدند. یافته ها نشان میدهد مدیریت همزمان اقدامات رقابتی و مشروعیت آفرین از یک الگوی استراتژیک دوسوتوانی با 3 مرحله پی در پی برخوردار است. اگاهی از این الگو در سطح سازمان میتواند به همراستاسازی تصمیمات استراتژیک در سطح استراتژی های رقابتی و کسب مشروعیت اجتماعی بیانجامد. سازمانهای ایرانی میتوانند برای دستیابی همزمان به اهداف رقابتی و مشروعیت اجتماعی از استراتژیهای ایجاد قوانین جدید رقابتی و نهادی، ایمن سازی محیطی، جلب حمایت نهادها، کسب اطمینان از جاری شدن برنامه ها استفاده کنند.