رابطه سواد سلامت و تاب آوری با نقش میانجی پذیرش خود در سالمندان

امروزه در اکثر جوامع، سالمندی به عنوان یک مسئله مهم مطرح است. محققان بر تاثیر مثبت تاب آوری بر بهزیستی و سلامت سالمندان تاکید دارند؛ لذا یافتن رابطه تاب آوری با مولفه هایی که بیشترین مجاورت را با آن دارد، از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف پژوهش  تعیین رابطه سواد سلامت و تاب آوری با نقش میانجی پذیرش خود در سالمندان بود.

 روش پژهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل 110 نفر افراد بالای 65 سال عضو خانه جهان دیدگان شهر ساری در سال 1399 می باشد که 85 نفر با استفاده از جدول کرجسی - مورگان به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه پذیرش خود چمبرلین و هاگا  (2001)، سنجش سواد سلامت جمعیت شهری ایران (منتظری و همکاران، 1393) و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار  PLS3 استفاده شد.

 تحلیل آماری نشان داد بین بین سواد سلامت و پذیرش خود، بین سواد سلامت و تاب آوری، بین پذیرش خود و تاب آوری و بین سواد سلامت و تاب آوری با نقش میانجی پذیرش خود در افراد سالمند رابطه معناداری وجود دارد (p<0.001).

با ارتقای سواد سلامت و بهبود ظرفیت پذیرش خود در سالمندان می توان احساس آنها به خود را بهبود بخشید و تاب آوری آنها را افزایش داد.