بررسی فراوانی اشریشیاکلی، کلبسیلاها و انتروباکترهای مولد AmpC جدا شده از بیماران مراجعه کننده به بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بابل با استفاده از روشهای فنوتیپی و مولکولی

  مولدین بتالاکتاماز  AmpC یک تهدید جدی در درمان عفونت های ناشی از باکتری های گرم منفی می باشند. از آنجاییکه هیچ روش تشخیصی قابل اعتماد برای شناسایی باکتری های مولد این آنزیم در دسترس نمی باشد، اطلاعات زیادی در مورد شیوع آنها موجودنیست. لذا، این مطالعه به تعیین فراوانی اشریشیا کلی، انواع کلبسیلا و انتروباکتر مولد آنزیم AmpC  در نمونه های بالینی با روش های فنوتیپی و مولکولی اختصاص یافت.

  جهت شناسایی باکتری های مولدAmpC  جدا شده از نمونه های بالینی از روش های فنوتیپی و مولکولی استفاده شد. این روش ها عبارتند از:الف) انتشار از دیسک سفوکستین، ب) Aminophenyl boronic acid، ج) Cefoxitin Agar Medium، د) Method AmpC Disk، ه)روش القایی با استفاده از دیسک ایمی پنم، و) روش مولتی پلکس PCR از نظرحضور ژنهای  blaDHA، blaFOX وblaMOX  .

  از 163 باکتری، (49/1%) 80 جدایه به روش انتشار از دیسک سفوکستین، مقاوم به FOX بودند. 73/8% از جدایه های مقاوم به FOX به روش فنوتیپی تایید گردیدند. روش Cefoxitin Agar Medium در شناسایی باکتری های مولد این آنزیم کارآمد تر بود. در هیچ یک از باکتری ها ژنهای blaFOX وblaMOX یافت نگردید. ژن  blaDHAدر (12/9%) 21 باکتری شناسایی شد. در باکتری های حامل این ژن،(6%)5 جدایه حساس به FOX یافت شد.

  یافته های به دست آمده از مطالعه حاضر بیانگر درصد نسبتآ بالایی از جدایه های مولد AmpC، در منطقه مورد مطالعه می باشد. با توجه به حضور قابل توجهی از ژن blaDHA حتی در جدایه های حساس به FOX، پیشنهاد می گردد یک پایش کشوری با استفاده از روش های مولکولی برای شناسایی باکتری های مولد این آنزیم انجام گردد.