اثر اصلاح کننده های خاک بر گیاهان ختمی (Alcea rosea L.) تحت تنش خشکی

بقاء گیاهان زینتی به عنوان بخش حیاتی فضای سبز در اثر تغییرات اقلیمی و تنش خشکی به مخاطره افتاده است. به منظور بررسی اثر اصلاح کننده های خاک بر رشد دو اکوتیپ ختمی زینتی تحت تنش خشکی، در دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1398-1397، آزمایشی طراحی شد. تیمارهای آزمایش شامل دو اکوتیپ (مشهد، تهران)، سه سطح تنش خشکی (80، 60، 40% ظرفیت زراعی) و چهار بستر کشت (خاک، خاک+ کود دامی، خاک+ شلتوک برنج، خاک+ کاه و کلش گندم) بودند. عناصر ماکرو (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) برگ، صفات فیزیولوژیکی گیاه نظیر (کلروفیل کل، پروتیین، و فعالیت آنزیم ها) و صفات مورفولوژیکی (ارتفاع، قطر ساقه، تعداد برگ، گل، غنچه و سطح برگ) اندازه گیری شد. همچنین اثر زمان بر تعداد گل و برگ ختمی تحت تنش خشکی نیز به ثبت رسید. تمامی صفات فیزیولوژیکی و رشدی گیاهان ختمی تحت تیمارهای آزمایش قرار گرفتند و بیشترین میزان صفات فیزیولوژیکی (کلروفیل) و شاخص های رشدی در اکوتیپ مشهد تحت تیمار 80 % ظرفیت زراعی در بستر خاک+کود دامی به ثبت رسید. اثرات متقابل سه گانه اکوتیپ، تنش خشکی و بستر کشت بر میزان پروتیین، فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز، و آسکوربات پراکسیداز معنی داری نبود، اما فعالیت آنزیم ها با افزایش تنش خشکی روندی صعودی داشت. همچنین صفات تعداد برگ و گل با افزایش تنش خشکی روندی نزولی داشتند. نتایج نشان داد که، کاربرد کود دامی همراه با خاک با فراهم نمودن عناصر ماکرو اثرات منفی تنش خشکی را در ختمی کاهش داد و سبب افزایش مقاومت به تنش خشکی در دو اکوتیپ شد.