تاثیر یک دوره تمرین هوازی بر سطوح افسردگی و سایتوکاین اینترلوکین 6 در دوران بارداری و پس از زایمان در موشهای نژاد NMRI

افسردگی در دوران بارداری یک اختلال روانی رایج است که عوارض جانبی زیادی از جمله اختلال در سیستم ایمنی بدنبه همراه دارد. اخیرا شواهد موجود، استفاده از مداخلات ورزشی هوازی را در کاهش علایم افسردگی مادران پشتیبانی می کنند. هدف از انجام این تحقیق، بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی بر سطوح افسردگی و غلظت پلاسمایی اینترلوکین- 6 در دوران بارداری و پس اززایمان موشهای ماده نژاد NMRI بود.

در این مطالعه تجربی و بنیادی، 40 سر موش ماده نژاد NMRI با سن تقریبی 90 - 80 روز و وزن 25 - 22 گرم به 4 گروه تقسیم شدند: بی تحرک-بارداری، بی تحرک-پس از زایمان، فعالیت هوازی-بارداری، فعالیت هوازی-پس از زایمان. پس از مشاهده پلاک واژینال و تاییدروز بارداری حیوانات، درون قفس هر حیوان باردار دو چرخ دوار برای انجام فعالیت هوازی داوطلبانه قرار داده شد. برای القاء افسردگی در دوران بارداری و پس از زایمان، موشهای باردار از روز 5 تا 19 بارداری، در روز 3 جلسه با استرس مواجهه شدند. برای سنجش سطح افسردگی، میزان تاخیر در دسترسی به غذا پس از 24 ساعت محرومیت از غذا برحسب ثانیه اندازه گیری شد. در پایان پروتکل، نمونه های خونی برای ارزیابی غلظت پلاسمایی اینترلوکین- 6 از قلب استخراج شد و داده ها با استفاده از آزمون واریانس تجزیه وتحلیل شد.

براساس یافته های این پژوهش، تمرین هوازی داوطلبانه با شدت متوسط و پایین در دوران بارداری و همچنین در دوران پس اززایمان منجر به کاهش معنادار سطح افسردگی (05/ P<0) و همچنین غلظت اینترلوکین- 6 ب هعنوان یک سایتوکاین التهابی در موش های تمرین کرده نسبت به موشهای بی تحرک شد(05/ P<0) .

همانطور که نتایج مطالعه حاضر نشان داد، فعالیت هوازی به کار برده شده توانست سطوح افسردگی و غلظت فاکتور التهابی پلاسمایی اینترلوکین- 6 را در دوران بارداری و پس از زایمان کاهش دهد. بنابراین، فعالیت هوازی کم شدت احتمالا میتواند به عنوان یک مداخله گر غیردارویی در این دوران در کاهش علایم افسردگی و بهبود عملکرد سیستم ایمنی موثر باشد.