نوع شناسی رفتار و نگرش کشاورزان نسبت به سلامت حرفه ای کشاورزی در استان کرمانشاه

در سراسر جهان کشاورزی یکی از مشاغل مهم و در عین حال پر حادثه به شمار می رود. رفتار سلامت حرفه ای از جمله مهم ترین، عواملی است که بر بروز حوادث و بیماری های ناشی از کار کشاورزی موثر است. لذا، هدف مطالعه حاضر بررسی نوع شناسی نگرش و رفتار سلامت حرفه ای کشاورزان استان کرمانشاه، ایران بود.

تحقیق حاضر به شیوه توصیفی- پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق را کشاورزان استان کرمانشاه، ایران (N= 126900) تشکیل دادند که حجم نمونه 382 کشاورز تعیین گردید (n= 382). ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط متخصصین بهداشت حرفه ای و پایایی آن از طریق انجام یک مطالعه راهنما و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تایید گردید. برای گزارش و تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب تغییرات، انحراف معیار، میانگین رتبه ای و نیز آزمون تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد.

یافته ها نشان داد که کشاورزان از چهار نوع نگرش بوم گرایانه (16/11)، اقتصادگرا (79/13)، کارمحور (38/17) و سلامت محور (29/14) و چهار الگوی رفتاری ساختارمند (73/20)، انگیزشی (27/8)، پیشگیرانه (08/10) و خودمحورانه (25/14) پیرامون سلامت حرفه ای پیروی می کنند. تبیین کل واریانس نگرش ها 34/53 درصد و رفتار  64/56 درصد بود.

می توان نتیجه گرفت که کشاورزان نگرش های متفاوتی را نسبت به سلامت حرفه ای در محیط کار دارند و براساس آن الگوهای رفتاری متنوعی را در محیط کار بروز می دهند. می توان پیشنهاد داد که دست اندرکاران بخش کشاورزی و بهداشت با مشارکت یکدیگر به تغییر نگرش های مغایر با سلامت حرفه ای کشاورزی بپردازند. برای بروز رفتارهای سلامت حرفه ای اقدامات حمایتی و پشتیبانی بخش دولتی و خصوصی می توانند الگوهای رفتاری کشاورزان را به سمت رفتارهای ساختارمند و پیشگیرانه تغییر دهد.