بررسی مقایسه ای دیابت بارداری در زنان مبتلا به هیپوتیروئیدی تحت بالینی تیروئید با زنان یوتیروئید

ارتباط بین هیپوتیروییدی تحت بالینی (SCH) و دیابت بارداری (GDM) موضوع بحث برانگیزی است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه دیابت بارداری در زنان مبتلا به هیپوتیروییدی تحت بالینی با زنان یوتیرویید انجام شد.

 در این مطالعه آینده نگر، از داده های به دست آمده از 1026 زن باردار (شامل 683 یوتیرویید و 343 زن مبتلا به SCH) در مطالعه کوهورت تیرویید و بارداری تهران استفاده شد. سطح سرمی تیروتروپین (TSH)، تیروکسین (T4)، T3-uptake و آنتی بادی پراکسیداز تیرویید (TPOAb) در اولین ویزیت سه ماهه اول بارداری مورد بررسی قرار گرفت و بر این اساس، زنان یوتیرویید و مبتلا به هیپوتیروییدی تحت بالینی مشخص گردیدند. این دو گروه از نظر دیابت بارداری مورد مطالعه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار STATA (نسخه 13) انجام شد. متغیرهای پیوسته با استفاده از آزمون تی مستقل و من ویتنی و متغیرهای رسته ای  با استفاده از آزمون کی دو یا آزمون دقیق فیشر بین دو گروه مقایسه شدند. به منظور شناسایی اثر SCH و مصرف لووتیروکسین بر GDM از مدل لگ باینومیال استفاده گردید میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

تفاوت معنی داری در دیابت بارداری در افراد مبتلا به هیپوتیروییدی تحت بالینی در مقایسه با گروه کنترل چه در مدل تعدیل نشده و چه بعد از تعدیل اثر ریسک فاکتورها مشاهده نشد. همچنین تفاوت معنی داری در دیابت بارداری بین گروه هیپوتیروییدی تحت بالینی باTPOAb+ ، گروه هیپوتیروییدی تحت بالینی با TPOAb- و افراد یوتیرویید وجود نداشت. ریسک دیابت بارداری در گروه TPOAb+ تفاوت معنی داری با ریسک دیابت بارداری در گروه TPOAb+ منفی نداشت. سطح سرمی TSH (9/0=p)، T4 (8/0=p)، T3-uptake (7/0=p) و TPOAb (4/0=p) نیز در دو گروه مبتلا و غیرمبتلا به دیابت بارداری تفاوت معنی داری نداشتند.

 اگرچه در این مطالعه ارتباط معنی داری بین دیابت بارداری و هیپوتیروییدی تحت بالینی مشاهده نشد، اما به نظر می رسد با توجه به عوامل مختلف موثر بر بروز هیپوتیروییدی تحت بالینی و دیابت بارداری از جمله معیارهای تشخیصی و مقادیر مرجع مختلف، اثبات این موضوع نیازمند مطالعات بیشتری است.