تدوین مدل علی معناداری زندگی و احساس تنهایی بر اساس پریشانی روانی با نقش میانجیگری جو عاطفی خانواده در افراد دارای تجربه رویارویی با پاندمی کروناویروس
این پژوهش با هدف تدوین مدل علی پیامدهای پریشانی روانشناختی ناشی از همهگیری کروناویروس و بررسی نقش میانجیگری جو عاطفی خانواده به انجام رسید که از نظر هدف، کاربردی و از حیث ماهیت، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل ایرانیان سراسر کشور در سال1400 بود. نمونه آماری برابر با 590 نفر بود که از استانهای مختلف کشور انتخاب گردید. نمونه گیری به صورت خوشه ای چندمرحله ای انجام شد و پرسشنامه ها به شیوهی نظرسنجی اینترنتی تکمیل شد. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه پریشانی روانی کسلر (2002)، معناداری زندگی استگر (2010)، احساس تنهایی محقق ساخته (1400) و جو عاطفی خانواده محقق ساخته (1400) استفاده گردید. به منظور تحلیل آماری از مدل معادلات ساختاری بهره گرفته شد. یافتهها نشان داد که پریشانی روانی دارای رابطه علی مثبت با احساس تنهایی و رابطه علی منفی با معناداری زندگی و همچنین، جو عاطفی خانواده دارای نقش میانجیگری در رابطه میان پریشانی روانی با احساس تنهایی و معناداری زندگی بود. در نتیجه، روان شناسان و دیگر متخصصان در عرصه ارتباطات اجتماعی باید ظرفیت جو عاطفی خانواده را به عنوان یک عامل اساسی در تبیین اثرات پریشانی روانی حاصل از گسترش بحران هایی همچون همهگیری کروناویروس مورد توجه قرار دهند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.