تاثیر توسعه یادگیری فن آورانه در سازمان های آموزشی با رویکرد مهارت دوسوتوانی (مورد مطالعه: استان مازندران)

زمینه و هدف:

 دوسوتوانی سازمانی به توانایی سازمانها جهت کشف صلاحیت های جدید و بهره برداری از قابلیت های موجود اطلاق می شود. سازمان های آموزشی برای ایفای موثر نقش کلیدی خود در جامعه و پاسخ گویی به مشکلات آینده ملزم به نوآوری و تمسک به مهارتهای دوسوتوانی هستند. هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر توسعه یادگیری فن آورانه در سازمانهای آموزشی با رویکرد مهارت دو سوتوانی بود.

پژوهش حاضر با رویکرد آمیخته در سال 1400 در استان مازندران انجام شد. در رویکرد کیفی از روش دلفی و در رویکرد کمی از روش همبستگی و معادلات ساختاری استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی، 14 نفر از اساتید هیات علمی با سابقه تدریس بالای 10 سال و مرتبه علمی دانشیار و بالاتر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و در بخش کمی بر اساس فرمول کوکران تعداد 300 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از میان 1373 عضو هیات علمی دانشگاه های استان مازندران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته یادگیری فناورانه (با پایایی 0/884 و روایی0/658) و نوآوری دوسوتوان (با پایایی0/880 و روایی0/530) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری و نرم افزارهای spss21</sub> و pls3.2</sub> استفاده شد.

نتایج بخش کیفی نشان داد که 34 درصد از تغییرات در متغیر نوآوری دوسوتوانی بواسطه مولفه های یادگیری فناورانه تبین شده اند. همچنین در میان مولفه های نوآوری دو سو توان مولفه تفکر توسعه ای با مقدار R2</sup> </sup>برابر با 0/872 و ضریب مسیر 0/934 بیشترین تاثیر مستقیم را داشت.

برای ایجاد تحول در سازمان های آموزشی، سازمان های دوسوتوانی باید ایجاد شوند که به صورت هم زمان قابلیت های جدید وضروری موردنیاز برای رقابت در محیط پویا را توسعه دهند و با ارتقا و اقزایش سطح یادگیری های فناورانه میتوان قابلیت دوسوتوانی را در سازمان ها افزایش داد.