طراحی الگوی مدیریت بحران در راستای تاب آوری کسب وکارها، مبتنی بر نقش های حاکمیتی و سازمانی (در شرایط همه گیری کووید-19)

بیماری کووید-19 علاوه بر تهدید سلامت افراد، زیان های جبران ناپذیری به بدنه اقتصاد در سطح جهانی وارد کرد و بیشتر کسب وکارها را با رکود و زیان مواجه ساخت. در این راستا، این تحقیق به دنبال ارایه الگوی مدیریت بحران در شرایط همه گیری کووید-19، با تمرکز بر مقوله تاب آوری کسب وکارها است. روش پژوهش، تحلیل محتوا و کیفی است. بدین منظور چالش های این بحران در پنج سطح مشتمل بر «منطقه ای/سیاسی، جهانی، اقتصاد کلان، بنگاه و سطح خانوار» شناسایی شد. سیاست های کسب وکار در بحران کووید-19 نیز مشتمل بر «سیاست های جهانی، حمایتی، تجاری، مالی و سیاست پولی» مشخص گردید. مولفه های مدیریت بحران کووید-19 نیز مشتمل بر «معماری سازمانی، سازمان دهی جهت پاسخگویی، بازطراحی مدل کسب وکار، شک و شهود، ارزیابی مستمر، اعطای اختیارات، ایمنی روان شناختی، گروه های انعطاف پذیر و توانمندی حل سریع مسیله» هستند. درنهایت راهکارهای حاکمیتی و سازمانی جهت تاب آوری کسب وکارها در این بحران پیشنهاد گردید. همچنین راهکارهای حاکمیتی مشتمل بر «آینده نگاری و سناریوسازی، اولویت بندی، مراقبت از فعالیت زیرساخت ها، تامین بودجه دولتی، تامین مالی از مسیرهای جدید، شناسایی اقشار آسیب پذیر، توانمندسازی و توسعه صنایع برخط، ارایه مشوق های مشروط، هدایت پاداش ها جهت تعدیل تقاضا، فرهنگ سازی جهت مشارکت و ایجاد اعتماد عمومی، تقویت، تشویق و همکاری جهت توسعه سرمایه اجتماعی (رسمی و غیررسمی)» است. راهکارهای سازمانی نیز مشتمل بر «زنجیره تامین، مشتریان، کارکنان، مالی، تبلیغات و بازاریابی، پذیرش و قبول واقعیت و انطباق پذیری، تقویت تحقیق و توسعه و گروه های تخصصی، اشتراک گذاری اسناد و اطلاعات، شناسایی نقاط اهرمی، افرایش تحمل ابهام، همدلی همبستگی و تقویت روحیه مشارکت، ادغام و اتحاد راهبردی و ایده پردازی، نوآوری، اقدامات کارآفرینانه و ابتکاری» است.