بهینه سازی فرایند ارائه خدمت در بخش اورژانس با استفاده از نقشه برداری جریان ارزش و شبیه سازی؛ یک مطالعه کیفی

 ایجاد تغییرات در هر یک از بخش‏های مراکز درمانی علاوه بر هزینه‏ های مالی بسیار بالا، نیازمند هماهنگی‏های قانونی و پذیرش ریسک‏های زیاد جهت جلوگیری از کاهش کمیت و کیفیت ارایه خدمات درمانی است. این مطالعه با هدف بررسی بهینه سازی ارایه خدمات در بخش اورژانس با استفاده از روش نقشه برداری جریان ارزش و شبیه سازی صورت پذیرفت.

 در این مطالعه کیفی ابتدا فرایندهای بخش اورژانس بیمارستان شهدای تجریش، با استفاده از روش نقشه‏برداری جریان ارزش ترسیم شدند و مدلی گرافیکی برای شبیه سازی فرایندها ساخته شد. برای انجام شبیه‏سازی علاوه بر توالی عملیات، زمان لازم برای انجام هر فعالیت، زمان های انتظار، منابع موجود و غیره به ‌عنوان ورودی های مدل شبیه سازی استخراج شدند. در ادامه، پس از تعیین میانگین زمان‏های بدست آمده، سناریوهای مورد نظر تیم اورژانس بر اساس اصول‏ سلامت ناب بر روی مدل شبیه‏سازی شده اجرا شدند تا با مقایسه خروجی های هر سناریو، سناریوی بهینه تعیین شود.

 بر اساس نقشه حرکت بیمار، سفر بیمار در بخش اورژانس از اولین ویزیت آغاز و تا ترخیص ادامه می یابد. در این بین مراحلی مانند، درخواست مشاوره یا ویزیت توسط سایر سرویس ها، درخواست آزمایش، درخواست تصویر برداری، و درخواست دارو  صورت می پذیرد. نتایج آنالیز حرکت 60 بیمار نشان داد، در این بخش زمان اولین ویزیت تا اولین آزمایش به طور میانگین 5/58 دقیقه، زمان درخواست اولین آزمایش تا انجام آن به طور میانگین 4/28 دقیقه، زمان بین اولین ویزیت تا درخواست سی تی اسکن به طور میانگین 8/45 دقیقه، زمان بین درخواست سی تی اسکن تا انجام آن به طور میانگین 3/16 دقیقه، زمان بین اولین ویزیت تا درخواست دارو به طور میانگین 2/46 دقیقه، و نهایتا فاصله زمانی بین اولین ویزیت تا ترخیص به طور میانگین 275 دقیقه (4 ساعت و 35 دقیقه) می باشد. جریان کلی اورژانس ممکن است توسط موارد ذیل بهینه شوند: داشتن یک پزشک و پرستار ارشد برای همه بیماران در یک واحد نظارت؛ داشتن سیستم های اطلاعاتی در محل که اجازه می دهد ظرفیت و جریان در اورژانس و کل بیمارستان قابل مشاهده باشد؛ داشتن مناطق بیمار که از موقعیت های مرکزی قابل مشاهده است، در حالی که از حریم خصوصی نیز محافظت می شود؛ دسترسی آسان به بخش مراقبت های حاد، رادیولوژی و سایر فضاهای مراقبت حاد؛ دسترسی آسان به سوابق بالینی گذشته از بیمارستان ها و سیستم های مراقبت اولیه.

 به نظر می رسد با استفاده از ترسیم نقشه حرکت بیماران در بخش اورژانس و مدل سازی های هوشمند بتوان به راهکارهایی در خصوص بهینه سازی ارایه خدمات بیماران و همچنین ارتقاء ایمنی بیماران رسید.