بررسی رابطه بین سطح هوشیاری و تعداد لکوسیت های خون در بیماران ترومایی بستری در بخش اورژانس بیمارستان بعثت همدان در سال1400-1399

 ارزیابی شدت آسیب و عوامل موثر بر پیش آگهی بیماران ترومایی منجر به مدیریت بهتر می شود. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط تعداد لکوسیت ها و سطح هوشیاری در بیماران ترومایی انجام شد.

این مطالعه ی توصیفی – مقطعی بر روی پرونده ی 126 نفر از بیماران بستری شده با تروما بستری در بخش اورژانس بیمارستان بعث همدان در سال 1399-1400 انجام گردید. قبل از تجویز هر گونه دارویی ، نمونه خون جهت تعیین شمارش لکوسیت ها با سل کانتر اخذ شد. و در همان لحظه سطح هوشیاری بر اساس مقیاس گلاسکو (GCS) ثبت و ارتباط بین این دو بررسی گردید.

تعداد کل بیماران ترومایی 126 نفر (5/67درصد مرد و 5/32درصد زن) بود. میانگین سن آنها 78/12±71/37 سال بود. موارد تروما اکثرا از نوع بلانت(6/78درصد) و مالتیپل تروما(2/45درصد) بود. فراوانی لکوسیتوز 8/27درصد با میانگین شمارش لکوسیتی3470 ±9526 در میکرولیتر خون بود. بین سطح هوشیاری و شمارش لکوسیت12 ساعت پس از بستری همبستگی معنی دار مشاهده شد(r=0.663, P<0001). همچنین بین شمارش لکوسیت با پیامد تروما ارتباط معنی داری مشاهده شد(P<0.001). از نظر پیامد، 8/81 درصد بیماران با حال خوب ترخیص شدند و 1/7درصد فوت نمودند.

در بیماران ترومایی، بین شمارش لکوسیت های خون محیطی و سطح هوشیاری همبستگی مثبت دیده شد. با توجه به ارتباط بین تعداد گلبول سفید خون با پیامد نهایی بیماران ترومایی،در مطالعات تکمیلی می توان از این بیومارکر جهت تعیین پیش آگهی نسبی بیماران استفاده نمود.