بررسی کیفیت زندگی مراقبین (خانواده) بیماران تحت همودیالیز

مواجهه مراقبین با وظایف و مسیولیت های ناشی از مراقبت بیماران تحت همودیالیز مستقیما با کیفیت زندگی آنان در ارتباط بوده و ممکن است به کاهش کیفیت زندگی آنان منجر شود. این پژوهش باهدف بررسی کیفیت زندگی مراقبین (خانواده) بیماران تحت همودیالیز مراجعه کننده به بیمارستان شهید رهنمون یزد در سال 1399 انجام شد.

این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 55 نفر از مراقبین بیماران تحت همودیالیز مراجعه کننده به بیمارستان شهید رهنمون انجام شد. نمونه ها به شیوه تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه مشخصات دموگرافیک و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مراقبین خانوادگی بیماران استفاده گردید. تجزیه وتحلیل داده ها با کمک نرم افزار آماری  SPSSنسخه 16 و از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون آماری پیرسون، تی تست مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه) استفاده شد.

نتایج نشان داد که میانگین کیفیت زندگی کلی مراقبین 22.65± 53.00 بود. بیشترین میانگین مربوط به بعد تعارض (dimension of conflict) (24.2± 62.19) و کمترین میانگین مربوط به بعد تشویش ذهنی (dimension of mental restlessness) (27.13± 45.90) بود. بین کیفیت زندگی مراقبین با سن، وضعیت تاهل، وضعیت اشتغال، ساعات مراقبت در هفته و میزان درآمد ارتباط معنی داری وجود نداشت (05/0<P).

 همودیالیز نه تنها بر کیفیت زندگی بیماران بلکه بر کیفیت زندگی مراقبین آن ها نیز اثر می گذارد. لذا پرداختن به مشکلات مراقبینی که از این بیماران مراقبت می نمایند، لازم به نظر می رسد و باید در برنامه ریزی ها موردتوجه قرار گیرد.