بررسی اثر چند قارچ کش و ترکیب غیر شیمیایی بر کنترل بیماری لکه قهوه ای نواری جو بر روی چند ژنوتیپ جو با سطوح مختلف مقاومت

بیماری لکه قهوه ای نواری جو با عامل قارچی Pyrenophora graminea یکی از مهم ترین و شایع ترین بیماری های جو در اکثر نقاط جهان و ایران می باشد. این تحقیق با هدف بررسی مزرعه ای عملکرد چند قارچ کش و ترکیب غیر شیمیایی در کنترل بیماری لکه نواری روی چند ژنوتیپ جو با سطوح مختلف مقاومت طی سال زراعی 1397-1398 در دو ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی نیشابور و طرق (مشهد) انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با فاکتور های آزمایش شامل ژنوتیپ جو در 5 سطح (یوسف، گوهران، صحرا، جلگه و یک لاین ABY-C95-12) و قارچ کش در 4 سطح (شاهد، رورال تی اس یک در هزار ، نیم آزال یک و نیم درهزار، ترکیب سرکه (5/1 در هزار) + خردل 35 گرم در کیلوگرم) انجام شد. درصد گیاهان آلوده در زمان برداشت محاسبه و تجزیه و تحلیل با آزمون دانکن در سطح احتمال 05/0 درصد انجام شد. در تجزیه مرکب درصد آلودگی تحت تاثیر منطقه، ژنوتیپ، قارچ کش و اثر متقابل ژنوتیپ در قارچ کش قرار گرفت. لاین ABY-C95-12 با دارا بودن آلودگی 86/3 درصد در رتبه اول و ژنوتیپ یوسف و گوهران در رتبه دوم قرار گرفتند. بررسی مقایسات میانگین نشان داد درصد آلودگی در گیاهان شاهد و کاربرد قارچ کش آزادیراختین در بالا ترین میزان و معادل 95/2 و 10/3 درصد بود. کاربرد سرکه و خردل این صفت را تا 59/2 درصد کاهش داد. در بین تمام ژنوتیپ ها زمانی که رورال تی اس استفاده شد، درصد آلودگی تا سطح معنی داری کاهش یافت. درصد کاهش بیماری تحت تاثیر قارچ کش قرار گرفت و ژنوتیپ تاثیری بر این صفت نشان نداد.