کاربرد پلاسمای سرد اتمسفری و تاثیر آن بر قارچ های بیماری زای گیاهی

بیمارگر های گیاهی سالانه مسیول بروز خسارات اقتصادی شدید در کشاورزی و محیط زیست در سراسر دنیا هستند. به کارگیری روش های کنترلی مناسب، مقرون به صرفه و عاری از آلودگی های زیست محیطی در بیماری های گیاهی به طور مداوم در حال توسعه است. در سال های اخیر استریل کردن عوامل بیماری زای گیاهی توسط پلاسمای سرد یکی از مهم ترین موضوعات پژوهشی در دنیا محسوب می گردد. پلاسما به گاز یونیزه ‌شده‌ ای اطلاق می ‌شود که همه یا بخش قابل توجهی از اتم‌ های آن یک یا چند الکترون از دست داده و به یون ‌های مثبت تبدیل شده است، نظیر گونه های فعال اکسیژن، رادیکال های آزاد OH و... ، که با نابود سازی اسید های چرب غیر اشباع و مولکول های پروتیین در غشای سلولی بیمارگر های قارچی منجر به مرگ قارچ و در نتیجه تیمار گیاهان آلوده می گردد. در این مقاله مروری، به تاثیرات پلاسمای سرد اتمسفری بر قارچ های بیماری زای گیاهی و چگونگی عملکرد آن به عنوان یک ابزار کنترلی موثر به منظور جلوگیری از گسترش آلودگی های ناشی از آن پرداخته می شود