واکاوی پراکنش زمانی-مکانی آلاینده CO در دوران همه گیری COVID-19 (مطالعه موردی: استان خوزستان، اصفهان، تهران)
برای جلوگیری از گسترش همهگیری بیماری COVID-19، محدودیتهایی همانند «قرنطینه» در سطح جهان اعمال شده است که این امر منجر به تغییرات قابل توجهی در محیطزیست، بهخصوص هوا گردیده است. هدف از این پژوهش، واکاوی توزیع زمانی - مکانی آلاینده (CO) و تاثیر محدودیتهای ناشی از کرونا بر آن است. بدین منظور دادههای CO از ماهواره MERRA-2 با گام های زمانی ماهانه و مکانی 625/0x 5/0 درجه با پوشش زمانی 2020-2015 استخراج شد و سپس توزیع دادهها به کمک نرمافزار ArcGIS تحلیل شد. در این تحقیق بهمنظور سنجش تاثیر اعمال محدودیتهای کرونایی روی سطح آلاینده CO دادههای مربوط به دوره اعمال محدودیتهای کرونایی (ژوییه 2020) با ماههای مشابه مربوطه در دوره پایه (ژوییه 2019-2015) مقایسه شد، سپس تاثیر کنترلی سامانههای همدید و عوامل جوی بر توزیع و پراکندگی این آلاینده در استانهایی که بیشینه این آلاینده را در ایران داشتند، بررسی شد. نتایج نشان داد میانگین ماهانه این آلاینده نه تنها در استانهایی که آنومالی بیشینه CO را داشتند کاهش داشت، بلکه بر فراز کل جو ایران نیز این کاهش دیده شد. نتایج حاصل از عوامل همدیدی ارتفاع ژیو پتانسیل و حرکت قایم هوا در تراز 500 هکتوپاسکال نشان داد که در هر دو دوره شرایط همدید بر فراز اتمسفر استانهای تهران، اصفهان و خوزستان یکسان بود، لذا عوامل همدید مورد بررسی در این کاهش نقش نداشته است. با بررسی تعطیلی کارخانه و وضعیت متوسط تردد وسایل نقلیه در برخی از راههای پرتردد این استانها کاهش در حمل ونقل نیز دیده شد، لذا کاهش سطح CO در دوره اعمال محدودیتهای کرونایی را میتوان پیامد مثبت COVID-19 بر کیفیت هوا دانست.
COVID-19 ، ایران ، اتمسفر ، منو اکسید کربن
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.