شیوع کم خونی دوران بارداری در زنان باردار استان گلستان در سال 1399

کم خونی یکی از مهم ترین مشکلات در جهان است و به طور ویژه کودکان خردسال و زنان باردار را درگیر می کند.
هدف مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی آنمی دوران بارداری و عوامل مرتبط با آن انجام شد.

این مطالعه مقطعی تحلیلی در سال 1399 با استفاده از اطلاعات زنان باردار تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی گلستان از سامانه ناب اجرا شد. افراد شرکت کننده شامل هزار نفر بودند که مراقبت های بارداری را در یکی از مراکز جامع سلامت دریافت و آزمایش های روتین بارداری را انجام داده بودند. جهت بررسی عوامل فردی-باروری مرتبط با کم خونی از آزمون های کای دو و رگرسیون لجستیک چندگانه استفاده شد.

شیوع کم خونی در افراد تحت مطالعه 18/4 درصد بود که از این تعداد 19/27 درصد کم خونی شدید، 63/03 درصد کم خونی متوسط و 17/7 درصد کم خونی خفیف داشتند. این میزان با فاصله بین بارداری، رتبه زایمان، سن در اولین بارداری، سن ازدواج، ماه بارداری، سابقه ابتلا به عفونت دستگاه ادراری، تعداد مراقبت ها و تحصیلات رابطه معنی داری داشت (0/05> P). بین شیوع کم خونی دوران بارداری با محل سکونت و محل مراقبت زنان باردار رابطه ای مشاهده نشد.

باتوجه به یافته ها، با افزایش ماه بارداری، داشتن سابقه عفونت ادراری، سن پایین ازدواج، کم بودن تعداد مراقبت های دریافتی در طول بارداری و پایین بودن سطح سواد شانس کم خونی دوران بارداری نیز افزایش می یابد. بنابراین شناسایی زنان در معرض خطر و اطمینان از مراقبت کافی و به موقع از آن ها مهم است.