اثربخشی درمان شناختی رفتاری در اضطراب و تحمل پریشانی بیماران عروق کرونر قلبی
اضطراب و کاهش تحمل پریشانی از مشکلات بیماران عروق کرونر قلبی هست که می تواند باعث پیامدهای منفی فیزیولوژیکی و روان شناختی شود، بنابراین هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری در اضطراب و تحمل پریشانی بیماران عروق کرونر قلبی بود.
در یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه همراه با دوره پیگیری، از جامعه آماری که شامل تمامی بیماران مبتلابه اختلال عروق کرونر مراجعه کننده به مرکز تخصصی بیمارستان شهید لواسانی تهران در تابستان سال 1400 بودند، تعداد30 نفر واجد شرایط که داوطلب مشارکت در پژوهش بودند، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه های اضطراب بک و همکارانش (1988) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر(2005) بودند که به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری روی هر دو گروه اجرا شد. درمان شناختی رفتاری الیس و بک در ده جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش انجام شد اما گروه گواه درمان معمول را دریافت نمودند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بین گروهی و نرم افزار SPSS نسخه 16 در سطح معناداری 0٫05 استفاده شد.
نتایج نشان داد بین دو گروه آزمایش و گواه در پس آزمون در متغیرهای اضطراب (0٫001>p) و مولفه های تحمل پریشانی (0٫001>p) تفاوت وجود داشت، همچنین در دوره پیگیری نتایج پایدار بود (0٫001>p).
بر اساس نتایج، درمان شناختی رفتاری در کاهش اضطراب و افزایش تحمل پریشانی بیماران عروق کرونر قلبی موثر بود، لذا می توان از آن به عنوان روش درمانی مکمل در کنار روش های پزشکی در راستای ارتقای وضعیت روانشناختی (کاهش اضطراب و افزایش تحمل پریشانی) بیماران عروق کرونر قلبی استفاده نمود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.