بررسی وضعیت آمایش سرزمین در رشته های ورزشی منتخب مدال آور در ایران

هدف از تحقیق حاضر بررسی وضعیت آمایش سرزمین در رشته‌های ورزشی مدال‌آور در ایران بود. روش پژوهش حاضر از نوع تحقیقات، آمیخته کمی و کیفی بود. انجام مصاحبه‌های کیفی تا حد رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و در بخش کمی وزن‌دهی به شاخص‌های شناسایی‌شده در مرحله کیفی بود، در این مرحله به‌منظور وزن‌دهی به شاخص‌های آمایش سرزمین ورزشی از روش AHP (فرایند تجزیه‌وتحلیل سلسله مراتبی) و از روش تاکسونومی عددی به‌منظور شناسایی وضعیت آمایش سرزمین در رشته‌های ورزشی مدال‌آور استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی تحقیق، مصاحبه‌ با مدیران ارشد ورزش کشور، کارشناسان معاونت ورزش قهرمانی و کارشناسان امور استان‌های وزارت ورزش، روسای فدراسیون‌های مربوط به رشته‌های ورزشی مدال‌آور بود که تعداد آن‌ها 20 نفر بود و روش نمونه‌گیری از نوع کل شمار بود. جامعه‌ آماری در بخش کمی شامل همه استان‌های کشور بود که فرم‌های مربوط به شاخص‌های آمایش ورزشی از طریق فدراسیون‌ها برای هییت‌های ورزشی آن‌ها ارسال و جمع‌آوری شد. میزان اهمیت هر یک از مولفه‌ها و شاخص‌های آمایش سرزمین مربوط به سه رشته مدال‌آور کبدی، کاراته، ووشو در 31 استان کشور مشخص نشان داد که مولفه جامعه‌شناختی (41/0)، اقتصادی (25/0) و جغرافیایی (34/0) به ترتیب بیش‌ترین اهمیت را در تبیین وضعیت آمایش سرزمین در ورزش داشت. همچنین از نظر آمایش سرزمین در این رشته‌‌های ورزشی میزان توسعه‌یافتگی از نظر مدال قهرمانی در بازی‌های آسیایی و المپیک در استان‌های کشور متفاوت بوده ولی بیش‌تر ورزشکارهای مدال‌آور در استانی هستند که در آن رشته ورزشی دارای امکانات سخت‌افزاری بهتری بودند.