بررسی عوامل ساختاری موثر بر دانش مربیان ورزش درباره وظایف قانونی آنان نسبت به ورزشکاران

هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی دانش مربیان رشته‌های ورزشی از وظایف قانونی آنان در قبال ورزشکاران بود.ابزار مورداستفاده در پژوهش دارای دو بخش بود که پس از اطلاعات جمعیت شناختی، در بخش اول، عوامل ساختاری شامل مدرک تحصیلی، درجه مربیگری، سابقه مربیگری، سابقه قهرمانی، سابقه قهرمانی (در سطح ملی یا بین‌المللی) و دارا بودن مدرک کمک‌های اولیه بررسی شد و در بخش دوم از یک پرسشنامه 48 سوالی درزمینه دانش مربی از وظایف قانونی‌اش استفاده شد که دارای هفت بعد نظارت، آموزش، اماکن و تجهیزات، مراقبت پزشکی، همتاسازی بازیکنان، شناخت بازیکنان و هشدار خطر بود. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه دربین 460 مربی فعال در رشته‌های مختلف ورزشی به صورت تصادفی توزیع شد که درنهایت با حذف موارد ناقص یا مخدوش، 428 پرسشنامه موردبررسی قرار گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام گرفت. نتایج آزمون تحلیل واریانس چندگانه نشان داد که مدرک تحصیلی تنها می‌تواند شناخت مربیان از بازیکنان را به‌طور معنی‌داری تحت تاثیر قرار دهد و درجه و سابقه مربیگری مربیان نتوانسته دانش مربیان را تحت تاثیر خود قرار دهد. همچنین، دارا بودن «سابقه قهرمانی» و «دارا بودن مدرک کمک‌های اولیه»، دانش مربیان را به ترتیب در بخش‌های «شناخت از بازیکنان» و «مراقبت پزشکی و هشدار خطر» تحت تاثیر قرار داده است.