تحلیل پویایی عناصر غذایی لاشبرگ در توده های خالص و آمیخته راش و ممرز (دارابکلای مازندران)

پویایی عناصر غذایی و بازگشت آنها به خاک از طریق لاشبرگ، از مهم ترین مسیرهای چرخه عناصر غذایی در بوم سازگان جنگلی است. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی پویایی عناصر غذایی در توده های خالص راش (Fagus orientalis Lipsky)، خالص ممرز (Carpinus betulus L.) و آمیخته راش- ممرز در جنگل آموزشی- پژوهشی دارابکلای ساری انجام گرفت. به این منظور در هر توده ده قطعه نمونه 1000 متر مربعی به صورت تصادفی اجرا و با برداشت قطر و ارتفاع درختان، آماره های توصیفی توده های مدنظر تعیین شد. سپس تله های لاشبرگ با ابعاد 50 × 50 سانتی متر برای اندازه گیری مقدار لاشه ریزی در واحد سطح و کیسه های لاشبرگ با ابعاد 20×20 سانتی متری (با روزنه دو میلی متری) با ده تکرار در توده ها به مدت 360 روز نصب و در فواصل زمانی 60، 120، 180، 240، 300 و 360 روز غلظت عناصر نیتروژن، کربن، فسفر و پتاسیم لاشبرگ های کیسه ها اندازه گیری شد. براساس نتایج بیشترین لاشه ریزی برگ با 1817 کیلوگرم در هکتار مربوط به ماه های آبان و آذر در توده راش بود. بیشترین ورودی عناصر تحت بررسی مربوط به توده خالص ممرز بود. روند پویایی عناصر فسفر، پتاسیم و کربن در توده های خالص و آمیخته، کاهنده با افزایش جزیی در انتهای دوره و در مورد نیتروژن افزاینده با کاهش در انتهای دوره بود. پویایی عناصر در توده آمیخته نوسان بیشتری نسبت به توده های خالص نشان داد. همچنین مشخص شد که روزهای 200 تا 300 پس از ریزش لاشبرگ محدوده زمانی مهمی در تغییرات اساسی روند پویایی عناصر غذایی لاشبرگ محسوب می شود.