رابطه سبک زندگی و نگرش به بیماری با خستگی بیماری و نقش آنها در کنترل قند خون بیماران دیابتی نوع دو

دیابت یکی از شایع ترین بیماری های متابولیک است که چالش بزرگ زندگی آنها کنترل قند خون می باشد. در نتیجه، این پژوهش با هدف تعیین رابطه سبک زندگی و نگرش به بیماری با خستگی بیماری و نقش آنها در کنترل قند خون بیماران دیابتی نوع دو انجام شد.

این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش بیماران دیابتی نوع دو عضو انجمن دیابت ارومیه در سال 1400 بودند که بر اساس فرمول کوکران تعداد 208 نفر از آنها با روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها پرسشنامه سبک زندگی (لعلی و همکاران، 1391)، مقیاس نگرش به بیماری (کلنر، 1987)، سیاهه خستگی چندبعدی (اسمتس و همکاران، 1995) و تست قند خون ناشتا بودند. برای تحلیل داده ها از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان در نرم افزار SPSS-22 استفاده شد.

یافته ها نشان داد که سبک زندگی با خستگی بیماری رابطه معنی دار منفی (50/0- =r) و نگرش به بیماری با خستگی بیماری رابطه معنی دار مثبت (27/0=r) داشتند و دو متغیر سبک زندگی و نگرش به بیماری به طورمعنی داری 6/27 درصد از تغییرات خستگی بیماری در بیماران دیابتی نوع دو را پیش بینی کردند (05/0>P). علاوه بر آن، سه متغیر سبک زندگی، نگرش به بیماری و خستگی بیماری به طورمعنی داری 1/24 درصد از تغییرات کنترل قند خون در بیماران دیابتی نوع دو را پیش بینی کردند (05/0>P).

نتایج این مطالعه نشان دهنده نقش موثر سبک زندگی و نگرش به بیماری در پیش بینی خستگی بیماری و نقش موثر سه متغیر سبک زندگی، نگرش به بیماری و خستگی بیماری در پیش بینی کنترل قند خون در بیماران دیابتی نوع دو بودند. بنابراین، متخصصان سلامت برای کنترل قند خون در بیماران دیابتی نوع دو می توانند از طریق بهبود سبک زندگی و نگرش به بیماری و کاهش خستگی بیماری در آنها عمل نمایند.