بررسی ریزساختارهای کنترل کننده دگرسانی و کانه زایی در کانسار آهن خسروآباد، شمال خاوری سنقر

کانسار اسکارن آهن خسروآباد، در بخشی از زون فلززایی آهن باختر کشور (سری سنقر) و در شمال باختری پهنه سنندج - سیرجان واقع شده است. واحدهای زمین شناسی منطقه خسروآباد شامل متاآندزیت بازالتی، آهک های اسلیتی و متبلور (مرمر) ژوراسیک میانی تا پسین و توده های نفوذی کوارتزمونزونیتی و سینیتی ایوسن بالایی است. عملکرد نیروهای تکتونیکی باعث ایجاد شکستگی در واحد متاآندزیت بازالتی شده و شرایط مناسبی را برای گسترش دگرسانی و کانه زایی فراهم کرده است. اعمال تنش های تکتونیکی در واحد متاآندزیت بازالتی اسکارنی شده، اسلیت آهکی و توده های نفوذی، ساختارهایی مانند ساب گرین شدگی و تبلور مجدد بلورهای کوارتز و آلکالی فلدسپار، بافت کاتاکلاستیکی و میلونیتی، جهت یافتگی موازی در اسلیت های آهکی، تشکیل ساختار میکاماهی در بلورهای مگنتیت، حاشیه مضرس و پدیده ان-اشلون و کینک باند در بلورهای پلاژیوکلاز را ایجاد کرده است. کوارتز بی شکل و با خاموشی موجی، بیانگر رخداد تنش در آنهاست. با توجه به موقعیت زمین شناسی و ساختاری و نیز براساس مطالعات پتروفابریکی، دو تیپ کانه زایی شکنا و شکل پذیر در کانسار آهن خسروآباد قابل شناسایی است. بیشترین تمرکز کانه زایی مگنتیت در پهنه برشی شکنا شامل ریزشکستگی ها، رگه ها و رگچه های موجود در واحد متاآندزیت بازالتی اسکارنی شده است. این رگچه ها به صورت موازی و متقاطع با برگوارگی میلونیتی دیده می شوند. کانه زایی تیپ شکل پذیر به صورت پروتومیلونیت و اولترامیلونیت با ژیومتری عدسی شکل و همروند با برگوارگی غالب منطقه گسترش دارد. نتایج این بررسی نشان داد که تنش های تکتونیکی در کانسار اسکارن آهن خسروآباد در تغییرات عیاری و گسترش کانه زایی نقش کلیدی داشته است.