اثر عصاره الکلی بره موم و هیدروکولینگ بر برخی صفات پس از برداشت خیار گلخانه ای Cucumis sativus

به دلیل عمر کوتاه پس از برداشت خیار و سرعت بالای کاهش کیفیت آن از روش های مختلفی جهت حفظ مرغوبیت خیار مانند پوشش های خوراکی استفاده می شود. به منظور بررسی اثر دو عامل بره موم به عنوان یک پوشش خوراکی و هیدروکولینگ بر ماندگاری خیار، این پژوهش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح عصاره الکلی بره موم (صفر، 4 و 8 درصد) و دو سطح غوطه وری در آب در دمای 4 و 24 درجه سلسیوس، در چهار تکرار بود. پس از اعمال تیمارها، میوه ها به مدت 21 روز در دمای 10 درجه سلسیوس نگهداری شدند. نتایج نشان داد برهمکنش دو تیمار فوق بر درصد کاهش وزن میوه، سفتی، فعالیت آنتی اکسیدانی، محتوای کلروفیل و مواد جامد محلول اثرگذار بود. بیشترین کاهش وزن میوه در تیمار شاهد (عدم محلول پاشی با بره موم) در هیدروکولینگ 4 درجه سلسیوس با میانگین 025/5 درصد مشاهده شد. محلول پاشی میوه ها با بره موم در دو غلظت 4 و 8 درصد منجر به افزایش سفتی بافت میوه نسبت به نمونه های شاهد در هر دو تیمار دمایی شد. بیشترین میزان کلروفیل کل بدون اختلاف معنی دار در تیمارهای بره موم 8 درصد + دمای 24 درجه سانتی گراد (میانگین 96/8 میلی گرم بر گرم) و تیمار 8 درصد بره موم + دمای 4 درجه سلسیوس (با میانگین 68/8 میلی گرم بر گرم) و تیمار 4 درصد بره موم+ دمای 4 درجه سلسیوس (با میانگین 93/7 میلی گرم بر گرم) بود. همچنین در دمای 4 درجه سانتی گراد محلول پاشی با بره موم 4 و 8 درصد منجر به افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی شد. به طورکلی اگرچه میوه های تیمار شده با دمای 24 درجه سانتی گراد کاهش وزن بیشتری نسبت به دمای 4 درجه سلسیوس نشان دادند ولی کاربرد هر دو غلظت بره موم منجر به بهبود صفات مربوط به ماندگاری پس از برداشت شد، مقدار فنول میوه را کاهش داد و بر سفتی بافت و سایر صفات بیوشیمیایی اندازه گیری شده اثر گذاشت.