ارزیابی توالی ثانویه کانون های گرد و غبار خوزستان با استفاده از گروه های عملکردی (PFTs) تحت شیوه های مختلف کشت نهال

اندازه گیری تنوع و شناسایی صفات و گروه های عملکردی گیاهی منطقه و طبقه بندی آنها علاوه براینکه به شناسایی دقیق توان رویشی منطقه کمک می کند، به درک ما نسبت به عکس العمل پوشش گیاهی منطقه به آشفتگی ها و حضور احتمالی گونه های مقاوم با صفات مشابه یا مهاجم یاری می رساند. هدف از این پژوهش بررسی و ارزیابی مقدماتی وضعیت رویشی منطقه، روند تغییرات و ارزیابی توالی ثانویه پوشش گیاهی کانون های گرد و غبار خوزستان بعد از کشت نهال به شیوه های مختلف بود. برای تحقق این هدف از شاخص های تنوع گونه ای و گروه های عملکردی (PFTs) استفاده شد. برای ارزیابی تغییرات پوشش گیاهی منطقه با پیمایش صحرایی، تعداد 15 ترانسکت 100 متری با فواصل 50 متری بصورت تصادفی- سیستماتیک انتخاب شد. با توجه به یکنواختی ترکیب گونه های گیاهی و نبود عوارض محیطی در مجموع 180 پلات ثابت به ابعاد 1 متر مربع نصب گردید. نتایج تحقیق اخیر در سه منطقه کانون گرد و غبار جنوب شرق اهواز نشان داد در مناطق انتخابی شیوه های متنوع آبیاری به همراه بارندگی ها سبب تغییرات محسوسی در افزایش درصد پوشش و تعداد گونه بتدریج از سال 1396 تا 1399 گردیده است. گروه های عملکردی منطقه طویل با آبیاری سطحی (فارو) در سال 1399 نه گروه، در منطقه بگعان با آبیاری تانکری و حفر چاله با بیل مکانیکی هفت گروه و در منطقه حنیطیه  با آبیاری تانکری و حفر چاله هفت گروه عملکردی قابل تشخیص بود. نتایج آنالیز T-تست نیز نشان داد بین متوسط دو مقدار همه شاخص ها از جمله تنوع شانون و سیمپسون در اسفند سال 1396 و اسفند سال 1399 برای هر سه منطقه مورد بررسی اختلاف معنی داری وجود داشته و شاخص های تنوع با افزایش تعداد گونه و درصد پوشش در منطقه، سیر صعودی داشته است.