گردشگری مذهبی و انگیزه های حضور در همایش های رهبری مذهبی (رویکرد توسعه رهبری معنوی)

همایش‌های مذهبی شکل نوینی از رویدادهای معنوی برای رهبران با نقش‌های نهادی / وزارتی می‌باشند. علیرغم تحقیقات زیاد، مشخص نیست که چه چیزی فی‌النفسه به این رهبران انگیزه می‌دهد تا در یک همایش مذهبی حضور داشته باشند. بنابراین هدف تحقیق مفهوم سازی گردشگری مذهبی و توسعه رهبری معنوی با رویکرد همایش‌های رهبری مذهبی در نظر گرفته شد. نمونه‌گیری به صورت هدفمند غیر احتمالی و برای چهار رویداد مذهبی از کل همایش‌های مذهبی در روز تعطیل در سال 1398 بر گزار شده تعیین گردید. چارچوب مفهومی شامل نظریه رهبری معنوی (فرای 2003)، صلاحیت‌های محوری رهبری مذهبی (مالفورس و مانچینی 2004) و متغیرهای بخش بندی ویژگی‌ها (کاسینسکی و راندل – تیله 2011) جهت تعیین انگیزه‌های ذاتی برای حضور در یک همایش مذهبی در5 بخش: تشویق معنوی، شنیدن از سخنران کلیدی، تجهیز شدن بهتر به نقش سازمانی، گوش دادن به سایر سخنرانان و انگیزه دادن به من برای دخیل شدن در رهبری طراحی گردید. نتایج نشان داد: با اینکه صلاحیت‌های محوری دانش (دانستن)، مهارت‌های اجرایی، احساسات و شخصیت به صورت دوطرفه جامع و فراگیر ظاهر می‌شوند، دو انگیزه کلیدی تشویق معنوی (مهارت‌ها) و تجهیز بهتر به نقش سازمانی فعلی (شخصیت) نمایانگر محرک‌های کلیدی حضور در همایش هستند که موضوع رویداد را منعکس می‌کنند. موسیقی به معنی نیایش و مناجات، برای تشویق و باورهای یک گردشگر مفید می‌باشد؛ اما یک محرک اصلی برای حضور در همایش نیست.