مقایسه اثر اکسی توسین و میزوپروستول خوراکی در القای بارداری در حاملگی های ترم و پست ترم

القا زایمان از اقدامات رایجی است که به دلیل اندیکاسیون های طبی مادر یا نوزاد و یا علل اجتماعی و الکتیو صورت می گیرد. روش های مختلفی برای القای زایمان وجود دارد که می توان به میزوپروستول و اکسی توسین اشاره کرد. لذا هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه اثر اکسی توسین و میزوپروستول خوراکی در القای بارداری در حاملگی های ترم و پست ترم بود.

این یک مطالعه توصیفی می باشد که در سال 1400 1398 انجام شد. جامعه آماری شامل 160 نفر بیمار که کاندید ختم بارداری بودند، انتخاب شدند و در دو گروه 80 نفری قرار گرفتند، یک گروه با قرص میزوپروستول 50 میکروگرم که به صورت محلول خوراکی تا بیشترین دوز 200 میکروگرم تجویز شد و گروه دیگر با آمپول اکسی توسین با دوز اولیه 10 واحد تحت اینداکشن قرار گرفتند. میزان موفقیت در هر گروه دستیابی به انقباضات مناسب(سه انقباض طی ده دقیقه که هر کدام به مدت 40 ثانیه طول می کشد) و در نهایت میزان زایمان طبیعی موفق در نظر گرفته شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری مان ویتنی، مجذور کای و تی تست تجزیه و تحلیل شدند.

با توجه به آزمون آماری، تفاوت معنی دار بین دو گروه در متغیر نوع زایمان و عدم پیشرفت زایمان مشاهده شده است. درصد زایمان طبیعی در گروه میزوپروستول در مقایسه با گروه اکسی توسین بیشتر بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود(005/0=p). میانگین سنی بیماران گروه میزوپروستول در برابر گروه اکسی توسین به ترتیب 64/7±21/28 و 99/5±84/25 بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود(005/0=p). هم چنین عدم پیشرفت زایمان در گروه دریافت کننده اکسی توسین در مقایسه با گروه دیگر بیشتر بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود(001/0<p).

با توجه به موارد ذکر شده، این مطالعه نشان از تاثیر بهتر در القای زایمان به وسیله میزوپروستول داشته و با توجه به این که در عوارض نیز دو دارو تفاوتی با یکدیگر نداشتند، می تواند نشان از کار آمدی بهتر و مناسب تر میزوپروستول در القای زایمان باشد.