شناسایی مناطق آب و هوایی مناسب پرورش زنبور عسل استان اصفهان، با رویکرد ترکیبی منطق فازی و گرده شناسی

در نگاه سیستمی، عوامل متعددی در تناسب محیط زیست طبیعی برای صنعت زنبورداری نقش آفرینی دارد. در این پژوهش در ابتدا شناسایی مناطق مناسب سطح استان برای پرورش زنبور عسل بر اساس عناصر مختلف اقلیمی و جغرافیایی با استفاده از روش تحلیل فازی و روی هم گذاری فازی عناصر فیزیکی و انسانی موجود در سطح استان انجام، و مناطق مستعد پرورش زنبور عسل مشخص شد. سپس با نمونه گیری عسل در منطقه مورد مطالعه و تحلیل شیمیایی و گرده شناسی عسل (ملیسوپالینولوژی) تلاش شد تا با تلفیق نتایج حاصل از دو روش مناطق مستعد استان برای صنعت تولید عسل با کیفیت شناسایی شود. بر اساس نتایج تحلیل فازی، حدود 85 درصد سطح استان برای زنبورداری و تولید عسل نامناسب است و تنها حدود 14 درصد سطح این استان مناسب تشخیص داد شد. در مجموع مناطق مستعد صنعت پرورش زنبور و تولید عسل را می توان در حد وضعیت خوب برای 8/5درصد و وضعیت متوسط برای حدود 6 درصد سطح استان برآورد نمود. بر اساس نتایج تحلیل شیمیایی و گرده شناسی عسل از بین 60 نمونه عسل ارسالی به آزمایشگاه تنها 39 نمونه عسل همراه با گرده (عسل اصل) و بقیه تقلبی و بدون گرده شناسایی شد. تحلیل شیمیایی عسل نشان داد که نمونه های عسل مرغوب ازچهار شهرستان استان شامل فریدونشهر، سمیرم، خوانسار و نجف آباد به دست آمد.، نتایج این پژوهش نشان داد که در مناطق غربی استان در مجموع هم از دیدگاه تحلیل فازی و تحلیل گرده شناسی و شیمیایی مناسب برای سرمایه گذاری صنعت تولید عسل با کیفیت است. همچنین شهرستان سمیرم برای تولید عسل دارویی گون مناسب شناسایی شد.