تاثیر آموزش چهره شناسی هیجانی به کودکان مبتلا به اوتیسم بر صلاحیت والدی

 ناتوانی در شناسایی حالات هیجانی، از مهم ترین مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اوتیسم است که تعاملات آنان و متعاقبا صلاحیت والدی مادران را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. از این رو مطالعه ی حاضر با هدف بررسی تاثیر چهره شناسی هیجانی به کودکان مبتلا به اوتیسم بر صلاحیت والدی در مادران شان انجام شد.

مطالعه ی حاضر یک کارآزمایی بالینی است. کودکان مبتلا به اوتیسم با روش بلوک تصادفی به گروه های مداخله و شاهد تخصیص داده شدند. کودکان در گروه مداخله در طی 10 جلسه ی 45 دقیقه ای با استفاده از 40 تصویر مربوط به چهار موقعیت شادی، غم، خشم و ترس، تحت آمورش قرار گرفتند. پرسش نامه ی صلاحیت والدی توسط مادران در هر دو گروه در شروع و یک روز بعد از مداخله، تکمیل شد.

آموزش حالات هیجانی، سبب ارتقاء صلاحیت والدی در گروه مداخله شده است. همچنین تفاوت آماری معنی داری در نمره ی کل و حیطه های صلاحیت والدی بین دو گروه وجود داشت (0/001 >P).

آموزش حالات هیجانی به کودکان مبتلا به اوتیسم، سبب ارتقاء صلاحیت والدی در مادران گردید. بر این اساس پیشنهاد می شود، آموزش چهره شناسی، در اولویت های آموزشی این کودکان قرار گیرد.